Архив тегов | Hacı Tale

YA FUAD QƏHRƏMANLI YALAN DANIŞIR, YA DA DÜNYADAN XƏBƏRİ YOXDUR

Nə gizlədim, mən Fuad Qəhrəmanlını dünənə qədər tanımırdım, Xalq Cəbhəsi elə partiyadır ki, yalnız rəhbəri tanınır. Ona görə İnternetdə maraqlandım, təəccübləndim ki, Fuad Qəhrəmanlının akkauntu bağlanmayıb. Onun Hacı Talenin həbsiylə bağlı yazısını oxudum. Ətraflı təhlil etmək fikrindədeyiləm, buna mənim hazırlığım da yoxdur. Yazının iki yerinə toxunmaq istəyirəm, çünki burda cənab Qəhrəmanlı ictimai şüurla manipulyasiya edir, üskük altında noxud fırlatma fəndlərinə əl atır.

FUAD QEHR

Fuad Qəhrəmanlı:

Bu rejimə qarşı çıxdığına Hacı Taleyi İranın adamı kimi damğalayıb guya dini vlət qurmaq istədiyi htanıatırlar”.

Hacı Talenin çıxışından:

“Bizim böyüklərimiz, xüsusən rəhbərimiz Əli Xamanei xüsusilə bu məsələni vurğulayır: düşməni tanimaq lazımdır, vəhdəti qorumaq lazımdır”.

“Azərbaycan xalqının öz rəhbəri Xamaneiyə bağlılığı var, düşmən bunu bilir”.

Fuad Qəhrəmanlı:

“İndi həbsdə olan Tale Bağrzadəyə xalq olaraq biz sahib çıxmalıyıq. Məgər bizim ölkədə müstəqil, dindarları demokartik mübarizəyə səsləyən din xadimlərimiz ola bilməz?”

“Cəhənnəmə vasil olmuş Rafiq Tağı” – bunu Hacı Tale deyir.

Məgər danışdığı, yazdığı sözə görə qətlə yetirilmiş bir insanı kütlə qarşısında lənətləmək demokratizmdir? Rafiq Tağını elə bu cür nifrət moizələrindən ruhlanan fanatiklər bıçaqlamayıbmı? Hacı Tale Rafiq Tağının ölümündə müqəssir deyilmi? hacı Talenin çıxışlarından Fuad Qəhrəmanlının yəqin ki, xəbəri var, Hacı Tale demokratik mübarizəyə çağırmır, qana, şəhidliyə çağırır.

Mən, əlbəttə, Fuad Qəhrəmanlının həbsinə haqq qazandırmıram, bəlkə də bu adama ciddi xəbərdarlıq ya ev dustaqlığı kafi tədbir olardı. Ancaq belə bir insanın nüfuzlu partiyanın rəhbəriyində olması partiyanı yaxşı cəhətdən xarakterizə eləmir. Belə partiya özüylə Hacı Tale kimi adamları hakimiyyətə gətirəcəksə, həmişə marginal halda qalmağı yaxşıdır.

 

 

ГАДЖИ ТАЛЕ — ПРЕДПОЛАГАЕМЫЙ УБИЙЦА РАФИГА ТАГЫ?

С Рафигом Тагиевым (Рафиг Тагы) у меня были приятельские отношения в течение трех лет – 1981-1984 гг., когда я был на учебе в Москве. Рафиг работал врачом скорой помощи на Таганке. Одержим был литературным творчеством, писал рассказы, от которых, признаюсь, я был не в восторге, но по человеческим качествам уроженец Масаллы у меня вызывал огромную симпатию. К нему обращались многие азербайджанцы – главным образом через студентов Литинститута, с которыми он дружил – кого-то сам лечил, но главным образом своих соотечественникам водил по больницам, находил нужных врачей. Меня самого Рафиг два раза водил к врачу, он по своему удостоверению мог попасть в кабинеты своих коллег без очереди. Одно время мне даже делал уколы, в выходные дни, когда процедурные кабинеты не работали. Одним словом, о нем могу говорить только хорошее. Думаю, немало поучительных историй, связанных с Рафигом, известны тем нашим соотечественникам, бывшим в то время в Москве студентами и, возможно, еще ближе его знавшим. Не сомневаюсь, что и в Баку, где Рафиг жил и работал после возвращения из Москвы, есть немало людей, в памяти которых он оставил самые приятные и незабываемые воспоминания.

И вот вчера просматривая видеозаписи с выступлениями Гаджи Тале Багирова, слышу вот такую фразу «Отправившийся в геенну Рафиг Тагы…»

hacı tale

Общеизвестно, что при расследовании любого убийства в первую очередь устанавливается мотив: кому это было выгодно? Убийство Рафига не раскрыто. Но разве в этом самом выступлении Тале Багирова не содержится мотив? Это выступление даже больше, чем мотив, это чистосердечное признание. По крайне мере после такого признания Тале Багиров должен был иметь статус подозреваемого, а признание сделано аж в 2013 году, больше двух лет прошло. Возможно, это животное не сам зарезал Рафига, но как говорится в одном романе Достоевского, подучил, подсказал, направил.

Вчера же посмотрел интервью Тале Багирова Мейдан ТВ. Совсем недавнее интервью. В котором это предполагаемый убийца клянётся, что готов сесть в тюрьму вместо Лейлы Юнус. Знает паршивец, что Мейдан ТВ – нечто западное и заботится о своем имидже, подает себя как правозащитника, демократа. Но важна другая деталь. Я сам до вчерашнего не знало, что что говорил Гаджи Тале про Рафига. Но Мейдан ТВ точно знал не мог не знать. И вот человек, который журналист, сидит напротив Гаджи Тале и с умилением прислушивается к псевдодемократической чуши этого дьявола.  И вот последние дни тоже Мейдан ТВ, видимо, чтобы достойно держать марку оппозиционности, печется о соблюдении законных прав, основавших в Нардаране фашистское квазигосударство. Напоминаем Эмину Милли, ибо он молод и историю исламской республики Ирана может не знать, таких, как он, такие, как Тале Баширов, с конца семьдесять девятого года прошлого века в соседней с Азербайджаном стране вешали тысячами. И по сей день продолжают вешать…

В заключение скажу, что родственники Рафига Тагиева вполне могут подать в суд на Гаджи Тале Багирова, обвинив его в убийстве или в соучастии в убийстве.   

HACI TALE İMAM HÜSEYNİ FÜRERƏ DÖNDƏRİB

“Leyli və Məcnun”da Qeyslə Leyli məktəbdə tanış olurlar.

Məktəbdə onunla oldu həmdəm

Bir neçə mələkmisal qız həm.

Bir səf qız oturdu, bir səf oğlan,

 Cəm’ oldu behiştə hurüqılman.

 Oğlanlara qızlar olsalar yar,

 Eşqə bulunur rəvaci-bazar.

Qız nərgisi-məst edib füsunsaz,

Oğlana satanda işvəvü naz

Oğlan necə səbr pişə qılsın?

Vər səbri həm olsa, nişə qılsın?

Bu, 16-cı əsrin məktəbidir, məktəb isə şiələr üçün müqəddəs şəhər Kərbəladadır. Göründüyü kimi, burda qızlar nəinki təhsil alırlar, onlar oğlanlarla bir sinifdə oxuyurlar! On altıncı əsr! İndi sual çıxır: qız uşaqlarını xırda yaşdan bürüyüb basdıran, məktəbə qoymayan nardaranlılar hansı əsrdədirlər və onlar müsəlmandırlarmı?

On altıncı əsrdə Kərbəlada qız uşaqlarının başına çuval keçirilmədiyini Lyelinin təsvirindən görmək olar – poemanın bu hissəsi Füzulinin ən gözəl şeirlərindəndir:

Ol qızlar içində bir pərizad

 Qeys ilə məhəbbət etdi bünyad.

 Bir türfə sənəm ki, əqli-kamil,

 Gördükdə onu olurdu zail.

 Zülfeyni-müsəlsəli girehgir,

Can boynuna bir bəlalı zəncir…

Şəhbaz baxışlı, ahu gözlü,

Şirin hərəkətli, şəhd sözlü.

Rahü rəvişi müdam qəmzə,

Başdan-ayağa təmam qəmzə.

Ayruqca şəklü xoşca peykər,

Yaxşıca sənəm, gözəlcə dilbər.

Aləm səri-muyinin tüfeyli,

Məhbubeyi-aləm, adı Leyli….

Füzulinin poemasından bu qısaca parça Hacı Tale və onun kimilərinin islamçılıq, şiəçilik adıyla kütləyə sırıdıqları təlimin klassik islamla və şiəliklə əlaqəsi olmadığına sübutdur.

Hacı Tale ritorikasının əsas fiqurları “Hüseyni şüur”, “hüseynçi şüur”dur. Aydın olan burasıdır ki, “hüseyni şüur”lu adam – kişi cinsindəndir, çünki Nardaran tipli dünya quruculuğunda qadın nəinki siyasətin, hətta heç bir social hərəkatın ya proqramın subyekti deyil – belə halda şüur onun nəyinə lazımdır? Hacı Tale və onun kimilərin çoxsaylı videoçarxlarında qadın yoxdur, Nardaranda qarışıqlıq vaxtı bir neçıə qadın küçədə göründü — əslində onların qadın olduğunu yalnız təxmin etmək olardı, çünki görünən yalnız gözləriydi. Şiə konstitusiyalı İranda da qadınlıar delə bürünmürlər, İranda qızlar elliklə təhsil alırlar, bütün sahələrdə işləyirlər. Nardarandakı qadın indiki statusu, yəni statussuzluğu ilə İŞİDdəki qadınlar vəziyyətindədir, yəni ki, özünü mə qədər şiə ritoruikası ilə pərdələsə də, Hacı Tale İŞİD tipli dövlətin arzusundadır.

Qayıdaq “hüseyni şüura”. İmam Hüseyndən yazılı əsərlər qalmayıb, bu şəxs ölümündın qabaq fəal dövlət quruculuğuyla məşğul olmayıb, buna görə də Hacı Tale kimi ekstremistlərin öz fantaziyalarında yaratdığı və Nardaran kimi ərazilərdə sınaqdan keçirdiyi kvazi dövlət modelini Hüseynin adıyla bağlamaq arxasında təhlükəli məqsədlər gizlənmiş spekulyasiyadır. “Hüseyni şüura” dolmuş azərbaycanlı gəncə nə təklif olunur? Hacı Talenin moizələrində heç bir iqtisadi, sosial proqramın rüşeymi belə yoxdur. Bu insan hakimiyyət, özü də böyük, total, Xomeyni tipli totalitar hakimiyyət eşqiylə yanır və dərin savadlı olmasa da, instinktlə başa düşür ki, hakimiyyətə gəlmək olar. Buna görə də o, kişiləri şəhidliyə, qana çağırır, bilir ki, ölkədə qarışıqlıq yaransa, dinbazların hakimiyyətə gəlmək şansı tamamilə gerçəkdir, çünki rejim bütün siyasi həyatı sarsıdıb, insanları dünyəvi təşkilatlarda birləşməyə, özünüidarəni öyrənməyə qoymur, az-çox fəal siyasi qüvvələrin isə liderləri yoxdur,bütün zirəklər rejim ya qorxudub, ya dama salıb. Yeganə mütəşəkkil və məscidlərdə arxayınca yığışa bilən zümrə dinbazlardır.

Yəni Hacı Talenin hakimiyyətə gəlməsi üçün əsas şərt qarışıqlıqdır, ruslar buna smuta deyirlər. Əslində smutanın xeyli əlamətləri indi Azərbaycanda var. Tam qarışıqlıq üçün qan tökülməlidir. Kişilər isə qanı ən çox qeyrət, bəzən səhv başa düşülən qeyrət üstündə tökürlər. Ona görə də Hacı Tale bilə-bilə hicabdan yapışıb, dayanmadan kişilərə deyir ki, hökumət sizin arvad-uşağınızın başını açır, sizin namusunuza toxunur. Hacı Tale məhəllə etikasının incəliklərini çox gözəl bilir, belə insanların fitnəsiylə nə qədər gənc öz anasını, bacısını doğrayıb, qonşusunu güllələyib! Yəni Hacı Tale peşəkar fitnəkardır.

tale nardaran

Təkrar edirəm ki, Hacı Talenin heç bir social, iqtisadi proqramı yoxdur. Hakimiyyət ehtirası var. Kütlə üzərində hakimiyyətin şirinliyindən məst olub və axıracan getməyə hazırdır. Öz miqyası hələlik ölkə üçün kiçiklik edir. Ona görə də İmam Hüseyni qabağa atıb. Əslində real İmam Hüseynin Hacı Talenin qara bayrağa qaldırdığı Hüseynlə heç bir əlaqəsi yoxdur. Hacı Talenin kütləyə  sırıdığı imam Hüseyn Hacı Talenin qurmaq istədiyi  totalitar dövlət üçün mifik fürer surətidir. Və bu mənada Hacı tale İslamı da, şiəliyi də, İmam Hüseyni də diskreditasiya edir…