Архив тегов | it haqqında şeir

«İLAHİ, TAPILA BÜTÜN İTƏNLƏR…»

Tanış küçələri gəzdiyim zaman,
Bəzən eləktrik dirəklərinə
Bəzən ağaclara yapışdırılan,
Sadə elanları görürəm yenə.

 +

Əllə yazılan var, çap olunan da,
Şəkilli, şəkilsiz, rəngli, qara-ağ.

Var təzələri də, rəngi solan da,
Məzmunu onların eynidir ancaq.

 +

Pişiyi kiminsə, iti kiminsə,

İtib – yiyələri yazıq, pərişan.

Yazıb bu elanı vurub indisə,

Qulağı sısdıdir bəlkə də hər an.

 +

Biri Bim adında axtarır iti,

Lord adlı  pişiyi itib birinin.

Boş deyil elanın xahiş-minnəti:

Mükafat gözləyir xəbər verəni.

 +

Yazırlar itkiyə darıxır uşaq.
Stress keçirən var, xəstələnən də.

İstəmir küçəyə çıxmaq, oynamaq,

İtirib marağı dərsinə həm də…

 +

İlahi, tapıla bütün itənlər,
Günlərin bir günü qapıya gələ.

Yardım et, çətinlik yaransa əgər,

Uşaq inciməsin, böyük də elə.

 +

Ruhun xilasıdır bəlkə it-pişik,
Əsarət olurkən ekran həvəsi.

Bəzən xatırladır bizə biz kimik,

Ekrandan ayırır it, pişik səsi…

 

16. 10. 2025, Samara

İT DƏ ADAM KİMİ QOCALIR ELƏ…

It də adam kimi qocalır elə,

Seyrəlir həm yunu, çallaşır həm də,

Dişləri daşlaşır, düşür kəsərdən,

Azalır yeməyə iştahı belə.

 +

Yesə, də əziyyət verir yediyi,

Mədə qabaqkı tək üyütmür daha,

Qəbizlik də üzür, gedir qarnı da,

Xoş deyil ən ləziz yeməyin iyi.

 +

Tutulir it də — yox ayrı-seçkilik,

Ən ağırlarına xəstəliklərin.

Çəkir it eynilə insan çəkəni,

İnsan it əzabı çəkir necə ki.

 +

Köpək pilləkəndə çıxır qarşıma,

Baxır, ehtiyatla düşürəm necə.

Deyir düşmək çətin deyildir, qoca,
Əzabı artıqdır qayıdanbaşın.

 

01. 07. 2025, Samara