Архив тегов | quşlar

SƏRÇƏLƏR

 Oğrun-oğrun dolaşır,

Oğrun-oğrun uçurlar.

Elə bil çağrılmamış,

Qonaqdılar sərçələr.

 

Başqa quşların səsi,

Tutub bağçanı-bağı.

Utanır sərçələrsə,

Elə bil oxumağa.

 

Yox gözəl avazları,

Rəngləri deyil qəşəng.

Bəzəmir ağacları,

Uçuşu-qaçışı ləng.

 

“Səsi qırılmışların,

Kəsiləydi!” deyən var.

Ancaq ötürüb qışı,

Yazı gətirib onlar.

 

Yağışlarda islanıb,

Küləklərə dözüblər.

Şaxtada daldalanıb,

Acqarına gəziblər.

 

 

Özlərini didiblər,

Sinə dağıdıb onlar,

Kim bilir nə qədərdi,

Bahara çıxmayanlar…

 

 

Bağlarda, bağçalarda,
Susmayıblar  bircə an.

Beş ay boz sərçələrdi,

Təbiəti yaşadan.

 

Sadə nəğmələrində,

Yer və göy danışırdı.

Bizə ümid verən də,
Bu xırda quşlarıydı…

 

 

 

14.04. 2014  Samara

 

 

R. Frost. HƏQİRLİK

 

(ACCEPTANCE)

 

Qürub şəfəqiylə bulud allanır,

Günəş yana-yana enir körfəzə.

Amma buna görə heç kim ağlamır,

Təbiətdə. Hətta quşların özü.

Bilir bu adi göy qaralmağıdır.

Yumulur birinin sönük gözləri,

Könlüsə hələ də oxumağında.

Uçur meşə üstdə, tələsir biri,

Doğma yuvasından düşüb uzağa.

Tanış ağacına çatanda onun

Düşünüb-dediyi bir budur: “Sağam!

İndi qaranlıqla qoy gecə dolsun,

Gecə zülmətiylə yolu tutulsun,

Mənim sabahımın. Nə olur – olsun”.

 

«YƏQİN İNDİ BAĞDA OTURMUSAN SƏN…»

anam Raziyyə üçün

Yəqin indi bağda oturmusan sən –

Orda havaları yaxşı deyirlər.

Yəqin ağacına söykənib çənən –

Yenə itməyibsə ağacın əgər.

Nə vaxtdan ot basıb, tikan bürüyüb,

İndi göz qıyaraq baxdığın yolu.

Oğul-uşaq keçib, nəvə yüyürüb,

Bu yolla. Həyətsə adamla dolu.

Gözlərin önünə şəkillər gələr,

Canlanar hər biri, danışmaz ancaq.

Sinəndən hönkürtü qopmasa əgər,

Həyətin sükutu pozulmayacaq…

Keçər quş qatarı qıyıltılarla,

Qəlbə qayğı salar, fikri azdırar.

Köçürlər görəsən? Ya qayıdırlar?

Görəsən payızdır? Bəlkə də yazdır…

Pələd əfəlləyib, cəftəsi paslı,

Nə bir açanı var, nə bağlayanı.

Həyətə girən yox, çıxanlarınsa,

Getdiyi mənzildən yox qayıdanı…

15-17 aprel 2011  Samara

BİZ DƏ QUŞLAR KİMİ UÇA BİLƏYDİK…

Biz də quşlar kimi uça biləydik,

İqlimdən iqlimə köçə biləydik.

 

Dənimiz-suyumuz dimdiyimizdə,

Dənizlər aşaydıq biz gəmisiz də.

 

Qıy vurub, şığıyıb, qatarlanaydıq,
Haranı bəyənsək, ora qonaydıq.

 

Biləydik dadını havalanmağın,
Sevib-sevilməyin, yuvalanmağın.

 

Bir gün qolumuzu aça biləydik,

Biz də quşlar kimi uça biləydik…

 

Avqust 2011 – dekabr 2012-12-14 Ərəbqardaşbəyli -Samara