Axşam düşüb, qaralıb Volqanın suları da,
Tələsmədən teploxod keçir dörd göyərtəli.

Haçansa beləsində üzmüşəm, yadımdadır,
Elə çoxdan olub ki, mənə yuxu tək gəlir…

+
Hələ sərnişinlərin yuxu vaxtı deyildir,

İşıqları gur yanır, çıraqban gedir gəmi.

Bürclərin ən parlağı qopub enib elə bil,

Qaranlıqdır göy üzü indi yer üzü kimi.

 +

Nə həngamə, nə kef var, indi o teploxodda!

Kayuta, göyərtəyə sığmır orda sərnişin!

Üç gün, dörd gün çəkəcək kruiz, artıq ya da,

Qayğılar unudulmuş, hamı tox və hamı şən…

 +

Bax belə bir gəmiyə yer kürəmiz də dönə,
Parlayaraq dolaşaq fəzanı gündüz, gecə.

Nə bir qarnı ac olan var, qana susayan nə,

Ömrümüz kruiz tək keçib bitə eləcə….

 +

Kruiz həyatını vəd edənlər çox olub,
Kommunizm deyən də olub belə istəyə.

İnananları sonra truyumlara doldurub,

Şimallarda, Sibirdə göndəriblər ölməyə…

 01. 09. 2925, Samara