Архив тегов | Tənzilə Rüstəmxanlı

NEFTÇALALILAR NEÇƏ İL SABİR RÜSTƏMXANLINI YALADILAR, DOYMADILAR, İNDİ ARVADINI YALAYIRLAR….

Yediyinin yarısını üzünə, paltarına yaxmış uşaqlara deyərdilər: “İt yalasa, doyar”.

Son vaxtlar Facebook səhifəmin lentində Tənzilə Rüstəmxanlını və neftçalalıların onun ünvanına yazdıqları tərifləri görəndə fikirləşirəm ki, bu arvadın çirkini bir it yox, it sürüsü yalasa, doyar. Neftçalalılar doymurlar. Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, neftçalalılar bu ləçərdən qabaq onun şərəfsiz ərini illərlə yalayıblar. Ancaq doyub-dolanmaq bilmirlər…

Tənzilənin çirki adi çirk deyil, bu ləçər başdan-ayağa poxun içindədir. Sağlam düşüncəsi və ədalət hissi olan adam inkar eləyə bilməz ki, bu arvad cinayətkardır. Bu arvad dəstə düzəldib Azərəbaycan dövlətinə, dövlətçiliyinə, onun Konstitusiya əsaslarına qarşı ağır cinayət törədib, deputat mandatını kriminal yolla əldə edib və onun yeri türmədir. Ancaq ya Neftçalada sağlam düşüncəsi və ədalət hissi olan adamlar qalmayıb, ya da səslərini çıxarmırlar. Hərçənd belə cinayətə susurlarsa, deməli, sağlam düşüncələrini də, ədalət hisslərini də itiriblər. Bir sözlə, adamlıqdan çıxıblar.

Tənziləni yalayanların da mütəşəkkil dəstələri var. Məsələn bu: “Neftçala Təhsil Akademiyası”. Bu da Facebook-da səhifədir. Adam gözlərinə inanmır, fikirləirsən ki, Neftçala hara, akademiya har? Axı akademiya deyəndə ilk növbədə yunan sivilizasiyasını düşünürsən, Platonu düşünürsən. Və deyirsən ki, bəlkə bu, ayrı Neftçaladır, bəlkə bu Neftçala Yunanıstandadır ya İtaliyadadır. Diqqətlə baxıb görürsən ki, yox, Neftçala elə həmin Neftçaladır. Buranın adı bir vaxt 26-lar qəsəbəsi idi, xalq isə onu Tres (yəni Trest) adlandırırdı, ordakı idarənin adı ilə…

Bəli, Neftçala həmin Neftçaladır. 70-ci illərdə burda yeraz İbrahim Qurbanov at oynadıb. Əslində at oynatmayıb, neftçalalıları minib çapıb… Neftçalalıları bir neçə il Taleh Qaraşov da (Tale məllim) minib çapıb, indi Lənkərandadır, talışları minir…

Qayıdaq akademiyaya. Akademiyanın (Akademiya!) adının altında iki arvadın adı var: Hüseynzadə Firuzə Əhmədova Məleykə.  Elə belə də yazılıb: bağlayıcıız, vergülsüz. Bu iki arvad yəqin duetdir: Ace of Base kimi. Ya da Baccara kmi…

Yadima Rusiya müğənnisi Lolita düşür. İki səbəbdən: o da Tənzilə kimi donuzsifətdir, yeraz bacısına çox oxşayır. Və Lolita bir vaxt keçmiş əri ilə duet yaratmışdı: Kabare-duet “Akademiya”. Bəlkə bu iki arvad da, yəni Firuzə Hüseynzadə və Məleykə Əhmədova da duet yaradıb özlərinə “Təhsil akademiyası” adıı götürüblər, rus demişkən, “prikol üçün”. Yəni səhnəyə çıxıb “Təhsil akademiyası” deyən kimi xalq gülməkdən partlayacaq…

Yazıq yunanlar…

Firuzə ilə Məleykənin necə oxuduqlarını bilmirəm, ancaq Facebookdakı işləri, yuxarıda dediyim ki, Tənzilənin poxunu yalamaqdır. Nə o ləçərin poxu tükənir, nə bu arvadlar doyurlar…

Kabare… Yox, Bardaq-duetin səhifəsində nə var ? — Tənzilənin və şərəfsiz əri Sabir Rüstəmxanlının böyük şəkilləri. Hər ikisi ətlik heyvan kimi yeyib-yağlanıb. Ömürləri boyu faydalı bir iş görməyiblər.

Tənzilə Neftçalada komada olan xəstənin üstünə Türkiyədən professor gətirdib…

Hansı pula? Neftçalada komada olan xəstə ayılar? Deputatın işi xəstə üstünə xaricdən həkim gətirtməkdir?

Hə, yadıma düşdü ki, Tənzilə deputat deyil, mandatı kriminal yolla əldə edib…

Səhifədə Fərman Hüseynov adlı birinin postu qoyulub.

“Neftçala rayonunun Xıllı qəsəbəsi, Boyat, Ballıcallı, Dördlər, Astanlı və Tatarməhlə,Abasallı kənd sakinlərini təbrik edirəm.Millət Vəkili Tənzilə Rüstəmxanlının bu ərazinin sakinlərinin müraciətini nəzərə alaraq söz verdiyi Bankomat artıq Xıllı qəsəbəsində quruldu… Bir daha verdiyi sözü tutan və həyata keçirməyi əməli ilə təsdiq edən Millət Vəkili Tənzilə Rüstəmxanlıya təşəkkür edirik.”

Fərman Hüseynovun profl şəklinə baxıram. Dəlləkdən təzə çıxanda çəkdirib. Başı “poluboks” qırxılıb. Boynunda qalstuku var. İntelligent olduğuna şübhə yoxdur. Ancaq bu cənabın, məndən inciməsin, qeyrəti yoxdur. Qeyrəti olsaydı, ağır cinayət törədib xalqın seçki hüquqlarını tapdalamış ləçəri yalamazdı. Baxın, Xıllı iri qəsəbədir, bir vaxt rayon mərkəzi də olub, üstəlik altı kənd. Bu sıx əhalisi olan böyük ərazidə bankomat olmayıb. Bunun deputata nə dəxli? Bu onu göstərir ki, yerli özünüidarə yoxdur, unsanlar öz ərazilərinin sahibi deyillər, öz ərazilərinin sahibi olsaydılar, quldur məmurlara nökərçilik eləməsəydilər, nəinki hər kənddə bankomat qoyardılar, bəlkə hələ İlon Mask kimi raket düzəldib göyə uçurardlar. İnhhisar yox, azad sahibkarlıq olsa, xalq çox hünərlər göstərə bilər. Ancaq nə qədər ki, bu əhali özünü bu dönuzsifət Sabirlə donuzsifət arvadı Tənzilənin qabağında özünü Mirzə Cəlilin Novruzəlisi kimi aparacaq, nəininki raket qayıra bilər, hətta məktubu qutuya da salmağa cəsarət edə bilməz. Məktub yazanı, yəni söz danışanı, deyəni  sabirlərin, tənzilələrin at oynatdığə Azərbaycanda şərləyib damda çürütmürlərmi?

Neçə illərdir İnternetdə Neftçaladan, Xıllıdan böyük, kiçik kəndlərdən məzunların yüksək balla universitetlərə, həta xarici ali məktəblərə girdiyi barədə xəbərlər oxuyuram. Bəs hanı o adamlar? Niyə onlar deputat deyillər? Niyə öz rayonlarını, kəndlərinin onlar idarə etmrlər? Haçanacan on minlərlə insan bu müftə yeməkdən, tüfeyli həyatdan piylənmiş sabirlərin, tənzilələrin poxunu yalayacaq? İngilis deyir: “Enough is enough”! Yəni bəsdir, cana doyduq! Sovet dağılandan sonra yetişən iki nəsil inkişaf perspektivindən, şansından mərhum edilib. İstəyirsn lap Massaçusetdə oxu, perspektivin yoxdur, sənin kənd bələdiyyəsinə seçilmək şansın da sıfırdır. Milli məclis – mütəşəkkil cinayətkar dəstəsidir. Onları dəstəkləyən də, neftçalalılara xatırladıram, cinayıtkardır!

Bardaq-akademiyanın səhifəsində ləçər Tənzilənin Qədimkən camaatı ilə görüşündən şəkil var. Başında Allahşükür papağı olan bir kişi ləçərin qabağında durub nə isə deyir, yəqin nəyinsə xahişini edir. Bu kişi bir vaxt pioner olub, qalstuk taxıb, sonra komsomol nişanı…. Qeyrəti var? Yoxdur! Qeyrəti olsa, deyər ki, ay ləçər, ay it qızı, mənim Qədimkəndimdə bir dəyərli kişi ardad ya kişi yoxdur ki, sənin kimi üzü-üzlər görmüşün birisi mənim millət vəkilim olsun?

İnsafla desək, bardaq-akademiyanın postlarının altında “layk” çox azdır. Yəni neftçalalılar susmağı üstün tuturlar. Susmaq isə, təəssüf ki, razılıq əlamətidir. Əziz soydaşlarım, cinayətkar susqunluqla övladlarınızı, nəvələrinizi işqlı gələcəkdən mərhum edirsiniz. Və susmağa davam etsəniz, onlar da  köləlik həyatına məhkumdurlar…

Mirzə ƏLİL

05. 02. 2025, Samara

SEÇKİLƏRDƏN SONRA. SALYANDA QOÇULUQ VƏ ƏXLAQIN İFLASI

salyan-2009

Salyanlıların uzun illər YerAzil (Fəzail) Ağamalını, indi də onun qızını boyunlarına mindirməyi Salyanı tanımayanlara yerli adamların qonaqsevərliyi, gəlməsevərliyi kimi görünə bilər. Salyanı az-çox tanıya adam kimi deyə bilərm ki, bu belə deyil. Salyanlılar nə qonaqsevən, nə də gəlməsevəndirlər. Əliboş qonağın qabağına orta statistik salyanlı bir stəkan çay da qoymaz. Bundan əlavə, şəhər salyanlıları, özlərinin dədə-babaları kəndçi olsalar da, royonun kəndlərindən işə, oxumağa, alverə gələnlərə qarşı həmişə yuxarıdan baxıb və hətta düşmən münasibət bəsləyiblər. Bir vaxt mənim kəndimdə yeddiillik məktəbi bitirənlər təhsillərini Salyanda davam etdirirdilər. Şəhər (yəni o vaxtlar iki cüt bit tək küçəsi olan Salyan şəhəri) uşaqları ilə kənddən gələnlərlə dostluq münasibəti yaranmırdı, kənd uşaqlarını qaranlıq tinlərdə tutub döyür, qəpik- quruşunu alırdllar. Məhəllələrindən geçən yad adamlar asataşmaq salyanlıların şakəri olub. Azərbaycanda məzuniyyətdə olarkən Salyanda qardaşımgilə ya bacımgilə gedərkən dönə-dönə saçıma, papağıma, ümumi görkəmimə sataşıblar. Özünü saxlaya bilməyib cavab verənlərin bəzən qarnını cırırdılar. Bəlkə indi adamlar dəyişiblər, yaxınlaracan  yanında qadın – arvadı, nişanlısı, bacısı – gedən kişi hər an təhqirə məruz qala bilərdi…

Mənim altımış il, əlli il, qırx il əvvəl Salyanda gördüyüm adamlardan tək-tükü salamaq qalar. Çoxunun sümükləri də çürüyər. Onlar niyə dünyaya gəlmişdilər, niyə yaranmışdılar? Saatlarda tinlərdə durub gələnə-gedənə sataşmağa? Qonşu ilə boğuşmağa? Anaşa satmağa?

İkinci dünya müharibəsindən sonrakı illərdən ta altmışıncı illərin ortalarınacan Salyanda xeyli tanınmış qoçu olub. Onlardan bir neçəsini, qocalan vaxtlarında, görmüşdüm: qoçu Səmidi, qoçu Ərəstunu. Yusif Eloğlu ilə hətta bir dəfə çay da içmişəm – dayımla yaxından tanış idi. Bunların qoçu adını necə qazandıqları mənə məlum deyil. Bir şeyi bilirəm ki, onların hər biri uzun müddət həbsdə olmuşdu və küçə xuliqanı deyildilər. Onların yerini 60-cı illərin ortalarından küçə xuliqanları tutdular. Onlar müxtəlif kalibrli idilər. İri kalibrlilər bir qayda olaraq Salyanın imtiyazlı ailələrindən çıxırdılar. Vəzifəli ataların uşaqlarına məhəbbəti onları harın, qudurğan, aqressiv böyütməklə ifadə olunurdu. Bəziləri məktəbə tapança ilə gəlirdilər – Salyan kiçik yerdir, hamı bir-birini ən azı o vaxtlar tanıyırdı – ad çəkmək istəmirəm…

Salyanda baş verən bıçaqlanmaların sayı-hesabı yoxdur, qətlə yetirilənlər yüzlərlə, mühüm orqanları ciddi zədə alıb şikəst olanlar minlərlədir. Maraqlıdır ki, bıçaq işlədənlərin əksəriyyəti sağlam, cüssəli, hətta idmanla müntəzəm məşğul olan adamlar idi. Yəni davanı əlləriylə də uda bilərdilər. Bıçaqlamaq, qan tökmək, lap türmədə oturmaq ona status qazandırırdı, üç-il beş il yatandan sonra qabağına durmağa hər adam cəsarət eləmirdi, tanınmış bıçaqvuranlar restoranda yeyib-içib hesabı ödəmədən gedə bilirdilər, taksi şoferləri havalı müştəri pul təklif eləməmiş “ala, qoy cibinə, ayıbdir” deyib xatanı özündən sovuşdururdu…

O xuliqanların da yerinə süpürgə çəkildi – narkomaniyadan ölənlər oldu, kimsə bıçaqla vuruldu, kimsə güllə ilə. Onların yerinə tamam cılızları, tüləmişləri gəldi. Canavarların yerini leşyeyənlətr tutdular…

Ancaq belə sərt, fövqəladə sərt təbiətli, hətta aqressiyaya pataloji meylli adamların yaşadığı yerdə hakimiyyətə münasibət hörmətli sayılacaq qədər neytraldır. Sovet vaxtı təyin olunan birinci katibləriin, indi rayonu hərləyən icra başçılarının içində hər cür yaramazı, yəni rüşvətxoru da, arvadbazı da,  hətta narkomanı da olub. Salyanlılar onların şəhərində, onların rayonunda özünü Xudayar katdadan da hampazor aparan bu gəlmə rəhbərlərin çıxardığı bütün hoqqalara dinməzcə susublar. Toy mərasimlərini yasa döndrən əlibıçaqlılar “raykomun” qabağından əyilə-əyilə keçiblər. Bolşevik rejimi hakimiyyıti zıbt etdiyi ilk illərdən ÇK-sı, NKVD-si, KQB-si ilə adamların ürəyinə elə xof salıb ki, onlar “rəhbərə”, “böyüyə” münasibətdə bitkiyə, tərəvəzə çevriliblər. Bir franslz komediyasında deyilir: “Brüssel kələminini götür. O düşünürmü? Yox”.

Əslində sovet-bolşevik rejimi də, indi İlham Əliyev rejiminin də ölkə əhalisinə münasibətdə əsas strateji xətti əhalini brüssel kələmi və ya boranı kimi tərəvəzə, düşünməyə qadir olmayan bitkiyə çevirməkdir. Və İlham Əliyev bu xətti bütün əhali tərəvəz halına gələnə qədər davam etdirəcək. Çünki sülalə hakimiyyətinin qalmaqalsız, arxayın və müddətsiz davamı üçün əhalinin tam itaəti lazımdır. Düşünən, xüsusən müstəqil düşünən adam tam itaətə gətirilə bilməz.

Oğru, korrupsioner olduqları, rayonu çapıb-taladıqları hamıya məlum olan başçılara qarşı əhalidə, xüsusilə onun fəallığa qabil hissəsində dözümlü və hətta hörmətli münasibətin səbəblərindən biri əxlaq problemidir. Azərbaycanlılarda əxlaq haqqında təsəvvür, təəəssüf ki, ailədaxili ya intim münasibətlərlə məhdudlaşır. Adamlar bir-birlərinin gözündə tük axtarırlar, kiməsə “gəzəyən”, “pozğun” damğası vurmaq su içmək kimi asandır. Ancaq yaltaqlıq edən əxlaqsız sayılmır. Analoqu olmyan yaltaq – indi dünyaların ən yaxşısına köçmüş Yavər Cəbrayılov İnternet qəhrəmanı olmuşdu. Bu analoqsuz heyvərə yaltağa Salyanda hörmətli adam deyirdilər, məclislədə yuxarı başda otuturdu… Rüşvət alan adam bizim xalqda əxlaqsız sayılmır. Gödək tuman geyən arvad əxlaqsızdır, dövlət xəstəxanasında xəstənin iynəsini pul almamış vurmayan tibb bacısı əxlaqsız deyil, sevdiyi adamla kəbinsiz yaşayan əxlaqsızdır, pulla işə götürən məmur, xəstəni ya onun yaxınlarını diri-diri soyan həkim xanım əxlaqsız deyil.

Salyana  Fəzail Ağamalının və ya onun qızının deputat təyin olunması həm əxlaq pozğunluğu, həm də insanlarlın Konstitisiya hüquqlarını və seçki qanunvericiliyini pozan ağır cinayətdir. Ancaq əxlaq pozğunluğunu, cinayəti vəzifəli adam, xüsusən dövlət başçısının sanksiyası ilə törədirsə, xalqın gözündə bu, nə əxlaq pozğunluğu, nə də cinayətdir. Azərbaycanlı insan ondan alınmış ləyaqətini  geri almaq üçün həm müstəqil düşünmə qabiliyyətini özünə qaytarmalı, həm də əxlaq haqqında təsəvvürünü dəyişməlidir.

Həm Salyanda, həm Netçalada deputatlığa göndərilən şortuların yanında yerli qoçular var idi. Əslində bunlar nəinki 60-70 il qabağın qoçuları, hətta onlardan sonrakı adlı xuliqanlardan da deyildilər. Bunlar əvvəlki iki zümrənin yerini tutmuş kaftarlar, qəbireşənlər, leşyeyənlər idilər. Fəzail Ağamalının qızınıın və Sabir Rüstəmxanlının kaftar arvadının ora-burasını yalayıb yal və hətta vəzifə də qazanan belə üzdəniraqlar utanmadan xalq içində gəzə bilirsə, bu, xalqın ciddi əxlaq problemi olduğunu göstərir…

05. 09. 2024, Samara

NAMİZƏD VƏFA NAĞI İLƏ GÖRÜŞ YA QOQOLUN «EVLƏNMƏ» KOMEDİYASI?

Son vaxtlar dünyada çox mühüm hadisələr baş verir: ABŞ-da prezident seçkiləri, Ukraynanın Rusiya ərazisinə girməyi və s. Ancaq məni ən çox maraqlandıran Neftçalada Vəfa Nağı adlı xanımın seçki kampaniyasıdır. Hər səhər yuxudan ayılan kimi Rusiyada qadağan edilmiş Faysbuku oğurluqca açıb bu xanımın səhifəsinə baxır, baxdıqca həyəcanlanır, təəccüblənir, heyrətlənirəm.

Şəkillərin birində Bankəni görüb çox kövrəldim. Səkkiz ya doqquz yaşım olanda mərhum bacım məni Bankəyə aparmışdı. Kiçik kənddən başqa ayrı yer görmədiyimdən Bankə mənə böyük şəhər kimi görünmüşdü. Orda kitab mağazası vardı, bacım pul verdi, üç kitab aldım, biri Puşkinin nağılları idi…

Allah sənə rəhmət eləsin, ay bacı…

Vəfa xanım Neftçalanın ayrı yerlərini də gəzir və çəkdirdiyi şəkilləri qoyur Rusiyada qadağan edilmiş Feysbuka. Mən də oğurluqca baxıram.

Füzuli demişdi: Heyrət ey büt! Halımın surətini görən elə bilər ki, bütəm. Yəni heyrətdən heykələ dönürəm..

Mən də Vəfa Nağının kampaniya şəkillərinə baxdıqca çox heyrətlənirəm. Heykələ dönüb-dönmədiyimi deyə bilmirəm, bunu məni bu halda görən adam deyə bilər. Görənim, baxanım isə yoxdur…

Allah heç bəndəsini tək qoymasın…

Bəlkə bu yazdığımı oxuyan ola və soruşa ki, Mirzə, soruşmaq ayıb olmasın, niyə heyrətlənirsən? Mən də cavab verərdim ki, ay bala, necə heyrətlənməyim? Özün bu şəkillərə bax. Vəfa Naği ilə görüşə gələnlərin içində bir arvad da yoxdur, hamısı kişidir. Bu, deputalığa namizədin seçicilərlə görüşünə qətiyyən bənzəmir. Vəfa Nağı ilə görüşə gələnlər elə bil ki, subay ya dul kişilərdir, arvad bəyənməyə gəliblər…

Məzahir Pənahovun başına and olsun!

Vəfa Nağının şəkilləri mənə Qoqolun “Evlənmə” komediyasını xatırladır. Aqafya İvanovnaya elçiliyə gələn kişiləri xatırlayırsınız?

Əlbəttə, xatrlayırsınız! Dünya ədəbuyyatını gözəl bildiyinizə şübhəm yoxdur…

Çox qəribədir… Yəni kəndlərdəki kişilərin hamısının arvadl ölüb? Hamısı birdən? Seçki ərəfəsində? Heç sağ qalanı yoxdur? Bəs niyə yaylığını başına atıb Vəfa bacıları ilə görüşə gəlmir?

Bəlkə bu kişilərin arvadları ölməyiblər? Namizədlə görüşə ərlərinin qeyrəti yol vermir?

Hə?

Arvadları qırx dərəcədə alaq vurdurmağa, pambıq yığdırmağa, bostanda, dirrikdə torpaqda eşələtdirməyə, bazarda alverə göndərməyə qeyrət yol verir, qadın namizədlə görüşə yol vermir? Bu necə qeyrətdir?

Belə qeyrətlə demokratiya bir araya sığmaz. Belə qeyrətin yiyələrinə Vafa Nağı kimi əqidə mücahidi yox, minüzlü harın ərinin kölgəsində yeyib-içib harınlamış, enlənmiş, yağlanmış Tənzilə Rüstəmxanlı lazımdır. Əlbəttə, Tənzilə Rüstəmxanlının deputatlığa təyinatı onların səsindən asılı deyil, ancaq asılı olsaydı da, ona səs verərdilər. Özlərinə deputat yox, arvad da seçsəydilər, ona səs verərdilər, çünki, “Qayınana”da deyilən kimi, camış kimi arvaddır, hərçənd yaşı keçib…

Yadınıza salıram ki, aprel döyüşləri zamanı, meyitlər döyüş meydanından yığılmamış Sabir Rüstəmxanlı və arvadı qızlaırna toy çaldırıb selfi yayırdılar. Şəhid anaları, ataları, bacıları qardaşları! Əzizlərinizin ruhunu təhqir etmiş arvadı qapınızdan qovun!

tünzalə rüstəmxanlı

Mən seçkilərin nəticəsinin xalqın səsindən asılı olmadığını deyib mürtəce rejimi daha da ürəkləndirmək istəmirəm. Asılıdır! Ancaq biz xalqıqmı? Qəhrəman xanım Vəfa Nağı ilə görüşə anasız, bacısız, arvadsız, özü də üst-başları nimdaş, üzləri tüklü, gözləri yuxulu gələn bu kişilər xalqdırmı? Yox! Xalq olan yerdə seçkilərin nəticəsi seçicilərdən asılıdır. Təkcə Avropada yox, hətta Banqladeşdə, Nigeriyada, Qanada seçkilər bunu sübut edir. Qeyrəti ananın, bacının, arvadın yerinə bülleten atmaqla yox, Tənzilə kimi …ləri it kimi qovmaqla göstərmək lazımdır…

Rusiyada qadağan edilmiş Feysbuka and olsun!

Mirzə ƏLİL

24. 08. 2024, Samara

GƏDƏBİYYAT. SABİR RÜSTƏMXANLIYA: BİLMİRSƏN «NİYƏ DOĞULDUN?» DƏDƏN ANANI ZAD ELƏDİ, ONA GÖRƏ…»

Xalq şairi Sabir Rüstəmxanlının adını haçan görsəm, eşitsəm, təzyiqim qalxır. Səbəb çoxdur. Biri odur ki, saxta mandatla ensefalit gənəsi kimi yapışıb mənim yerlilərimə, qopmur…

Bu gənənin… yox, gədənin şeirlərinə baxaq.


Günəşlə, işıqla, səhərlə birgə
Doğulur ömrümə hər gün bir şeir.

Aydındır? Gün çıxan kimi Rüstəmxanlının ömrünə şeir doğulur. Yazmır, doğulur. Yəni şeir ona nazil olur.

“Bəlkə də göylərdən əl üzdüyündən”

Başa düşdünüz? Mən də başa düşməyə çalışıram. Belə çıxır ki, o şeir göydəymiş, ancaq göylərdən əl üzüb. Niyəsi bilinmir.
“Mənim ürəyimə sürgün bir şeir”.

Bu misra azərbaycanca deyil. Burda xəbər çatmır. R.xanlı deməliydi ki, şeir gəlir. Ancaq misrada “gəlir”ə yer olmayıb. R. xanlı da basməmmədi eləyib. Kütlə udacaq!

Qrammatikasını qoyaq qırağa. Mənasını başa düşdünüz? Şeirin əli göylərdən üzülüb, R. xanlının ürəyinə sürgün gəlir!

Bəlkə sürgünə?

Bu adamın dəlilik  kağızı, əlbəttə, yoxdur, deputat mandatı var. Bu adam xalqı dəli, ən yaxşı halda avam və cahil sayır.
 
“O daim tələsir, o daim yanır.”

Şeir gəlibsə, daha hara tələsir? Tələsməklə yanmaq necə tutuşur?
“İnanır nəyinsə bitəcəyinə.”

Şeir inanır? Hamlet Poloniyə deyirdi ki, get evinin qapısını bağla, içəridəkiləri dola…

“Dilimdən qopantək bir yol başlayıb”

Dilindən qopub? Bəs demirdin göydən sürgünə gəlib?

“Özüm də bilmirəm niyə doğuldum”.

Aha! Bilmir niyə doğulub! Deyim: sən ona görə doğulmusan ki, dədən ananı zad eləyib! Başqa variantı var? Yeganə variant odur ki, ananı dədən yox, qonşu zad eləyib…

Yuli Sezarın, Napoleonun dilində “Niyə doğuldum” sualı ritorikdir. Onlar dünyaya niyə gəldiklərini, taleləri, sərhədləri, zehniyyətləri dəyişdirmək kimi missiyalarını anlayırlar. Bəs S. R. xanlı? Doğulub ki, ömrü boyu sovet məmuru, yalançı elmlər doktoru, qondarma millət vəkili olsun?

“Bəlkə ilahidən bir səsdir ömrüm”.

Bunu elmlərin doktoru yazır! Ömür – ilahidən səs? Gen-bol kabinetlərdə, yumşaq kreslolarda, zəhmətsiz qazancla keçən ömür “ilahi səs”dir?

“Bəlkə mən özüm də sürgün yeriyəm”

Başa düşdünüz? Mən – yox!
“Bülbül nəğmələrə qəfəsdir ömrüm.”

Bunu da elmlərin doktoru yazır! “Bülbül nəğməsi” var. “Bülbül nəğmələr”, “qaranquş nəğmələr” yoxdur, bunu deyən adam azərbaycanlı deyil!

Sənin “nəğmən” hardan qəfəsdədir ki, hər şeirini on beş kitabda çap elətdirmisən!
“Şeirin də taleyi bir sirrə bağlı,
Biri günahkardı, izləyəni var.”

Şeirinin biri günahkardır. Əli Nağıyevlə Vilayət Eyvazov Şerlok Xolmsla doktor Vatson kimi izləyirlər…

“Birinin fikrimdə yetişdi sonu…

Biri də dilimin ucunda yanır,
Qorxur ki söyləsəm, öldürəcəklər…”

Şeir həm yanır, həm qorxur… Göydən nazil olan şeir? Şairi öldürəcəklərsə, şeir niyə qorxur?

Təsəvvür edirsiniz, Sabir Rüstəmxanlını şeir söylədiyinə görə öldürələr? Öldürsəydilər, saxtakarlıqla deputat mandatı aldığına görə öldürərdilər. Onun deputat olub zəli kimi xalqı sorduğunu bilən çoxdur. Şeir yazdığını yerlilərindən, qohumlarından başqa bilən var?

“Biri deyilməmiş sonunu bəklər”…

Bəklər! Bu, türkcə imiş, Quqlla tərcümə elədim. Azərbaycanca olanını Quql başa düşmədi… Dedi belkeyin, çalışanlarımız bunun üzerinde çalışıyor

Başqa bir «əsər”inə baxaq. “BOYASIZ MİSRALAR”

“Taxıl bir sapın üstə
dən tutub sünbül olur.”

Bunu yazan filologiya elmlərinin doktorudur! “Taxıl dən tutub sünbül oldu”. Taxıl və dən ayrı-ayrı şeylərdir? Taxıl “sapın üstə” dəni necə tutur?

Şeir 8 iklikdən ibarətdir. “Olur” rədifinin əvvəlində qafiyələr: sünbül, bülbül, gül, yel, sel, dil, əl, el, kül…

Kül axırdadır. “Millət şərə əyilsə, Alışmadan kül olur…”

Kant dincəlir… Şopenhauer də…


“Əsintilər birləşib
rüzgar olur, yel olur.”

Yelin necə yarandığını bilirdiniz? Yox? İndi bildiniz. Əsintilər birləşir…

Belə şairi olan xalq kül olmasa da, başına gərək kül sovura…


“Bulaqlar bir məcrada
qovuşanda sel olur.”

Yalançının lap…

“Kəlmə kəlmə dalınca
düzüləndə dil olur…”

Bildiniz dil necə yaranır? Kəlmə kəlmənin dalınca düzülür…

Min illərdir alimlər bunu üstündə baş sındırırlar. Yardımlı gədəsi daqdan enib iki misra ilə izah elədi…

Vallah, bu şeirləri oxuyanda fiilkirləşirsən ki, bu adam dağdan da enməyib, ağac budağından düşüb..

Bəs əl necə yaranır? Aha! Bilmirsiniz! S. Rüstəmxanlıya qulaq asın:

“Barmaqlar bir pəncədə
birləşəndə əl olur.”

İndi özünüzü yoxlayın. Barmaqlarınız bir pəncədə birləşibsə, əliniz var, birləşməyibsə, ikinci dərəcəli əlilsiniz, sosial müdafiəyə müraciət edin…

“İnsanlar bir qədəri
paylaşanda el olur.”

“Bir qədəri”? O “bir qədər” nə olan şeydir ki, payaşanda insanlar el olurlar?…

Şairin soyadına fikir cerin: Rüstəmxanlı. Yardımlıda Rüstəm xan olub? Yardımlıda xan olub?

Bu adam sovet hakimiyyəti dövründə həmişə məmur olub —  ədəbiyyat, mətbuat, nəşriyyat məmuru. Bir dəfə pıçıltı ilə olsa da deməyib ki, sovet hakimyyəti pisdir. Sovet hakimiyyəti dağılmağa üz qoyanda özünü verdi meydana, meymun cəldliyi ilə (ağacdan düşdüyünə sübut!) hamını qabaqladı, çıxdı tribunaya. Dönə-dönə cildini dəyişdi, kim başdadırsa, onun gümdəyməzini yalayıb deputat mandatı aldı, vəzifə aldı.

1906-cı ildə Rusiya imperiyasının ilk parlamenti işə başlayıb. Azərbaycandan olan cəmi bir neçə deputatın biri salyanlı Muradxanov olub, əfsanəvi pedaqogika dərsliyinin müəllifi Mərdan Muradxanovun atası. O vaxtdan 120 il keçib, salyanlıların bir bələdiyyə deputatı sçmək ixtiyarı da yoxdur, Milli Məclisdə isə Salyanı və Salyanın yarısı Neftçalanı Sabir Rüstəmxanlı və Fəzail Ağamalı ikimi şarlatanlar təmsil edirlər. Niyə? Niyə xalq belə külbaş və başıqapazlıdır? Bir əyri baxışa görə bir-birinin qarnına bıçaq soxan salyanlılar bu rüsvayçılığa necə dözürlər?

Aprel döyüşləri zamanı meyitlər hələ döyüş meydanından yığılb basdırılmamış S. Rüstəmxanlı qızına toy çaldırır, məclisdən selfi çəkib paylaşırdı…

Bunun eston inəyinə oxşayan arvadı Tənziləninin futbol meydançası boyda sinəsi ordenlə doludur. 44 günlük müharibə zamanı Əliyev ona Şöhrət ordeni verdi. Mənim 9 noyabrda Şuşada həlak olmuş qəhrəman kəndçimə dəmir medal veriblər. Buna necə dözəsən? Belə oğraşlıqla sakit necə yaşamaq olar?

X.X.

26. 05. 2024, Samara

P. S. Kobud ifadələrə görə heç kim məni qınamasın. S. Rüstəmxanlı və onun kimilər Meydanda Mütəllibovdan, Vəzirovdan, Qorbaçovdan incə danışırdılar? Yox! Onlar Mütəllibovu, Vəzirovu devirməyə çağırırılar? Bəli! Hərçənd o adamlr vəzifələrini o vaxtın qanunlarına görə legitim tuturdular. S. Rüstəmxanlınını mandatı saxtadır. O, legitim deyil, yəni bicbaladır, bastarddır. Niyə onunla xoş danışılmaıdır?

X.X.

 

ALİ BAŞ KOMANDANIN ÇASTUŞKALARI-11

İlham Əliyev 4

Putin mənə zəng elədi,
Moskvaya çağırdı.

Dedi: “buyur qəbuluma,
Yoxsa işin ağırdı.

Paşinyanla görüşəsən,
Dedi gərək burda sən.

Bir alay da göndərərəm,
Əgər çəm-xəm eləsən”

   Ey! Uf!

 —

Uçub gəldim Moskvaya,
Nə əzizdir bu şəhər!

Hünərlərim olub burda,
Təsdiq edər bilənlər!

 —                   

Putin məni qucaqladı,
Öpüşdük on beş dəfə.

Brejnevlə öndər atam,

Belə  öpüşərdilər.

Həsəd ilə bu səhnəyə,
Durub baxdı Paşinyan.

Mırıldadı, bildim axır,
Ürəyindən qara qan.

Ey! Uf!

Statusdan danışmadıq,
Mövqeyimdir bu mənim.

Xocalıdan, Xankəndidən,
Danışmadıq həmçinin.

Sonra yaxşı kef elədik,
Yeyib-içdik, doymadıq.

Volodyanın xahişiylə,
“Uzundərə” oynadıq.

                     Ey! Uf!

Yənə gəzir Xankəndidə,
Ermənistan əsgəri.

Baş açmıram kimdir axı,
Bu hərbin müzəffəri.

                                EyUf!-                   

Medal yazdım Arəstəyə,

Şəhidinki medaldır!

Tənziləyə orden verdim,
Beləsinə halaldır!

Taxdım meydan sinəsinə,
Sonra baxdım bir ara.

Altımışa çatıb yaşı,
А какие буфера!

                      Ey! Uf!

Bir az artıb qiymətləri,
Ərzağın və benzinin.

Canı-başı sağlam olar,
Az yeyib çox gəzənin!

                     Ey! Uf!

Qızım Leyla şeir yazıb,

Əhalinin halından.

Ramiz Rövşən çevirəcək,
Yenə bir ev alanda!

                  Ey! Uf!

Mirzə ƏLİL

12-13 yanvar 2021, Samara

ALİ BAŞ KOMANDANIN ÇASTUŞKALARI-10

İlham Əliyev 4

Dünən gəldi qəbuluma,
Rüstəmxanlı Tənzilə.

Orden taxdım sinəsinə,
Gülümsədi naz ilə.

            Ey! Uf!

Mənəm yurdun ədaləti,
Hakim mən, vəkil də mən.

Hökm yazar, iş verərəm,
On il, on beş il də mən.

Ey! Uf!

Gündən-günə rus artırır,
Qarabağda qoşunu.

Təhrik edir yeni hərbə,
Bizim bədnam qonşunu.

Qarabağa ayvazyanlar,
Gəlib-gedir yenə də.

Bəlkə millət haqlı deyir:

Dəhliz olmaz bu gendə!

Ey! İf!

Putin məndən tələb edir,
Helkopter vuranı.

Deyir əməl eləməsən,
Vuracağam aranı.

             Ey! Uf!

Nazir oldu fərmanımla,
İndi Kərimov Anar.

Adaşı tək vəzifədə,

Qırx il-əlli il qalar.

Mədəniyyət paytaxdıdır,

Şuşamız indən belə.

Gərək bütün manısları,
Yığıb ora göndərəm.

Ey! Uf!

Leyla qızım şeir yazıb,
Kasıblara həsr edib.

Ramiz Rövşən çevirəcək,

Versəm bir hədiyyə də.

Ey! Uf!

Mirzə ƏLİL

06. 01. 2021, Samara

ALİ BAŞ KOMANDANIN ÇASTUŞKALARI-9

İlham Əliyev 4

Qalib çıxdım köhnə ildən,
Müzəffərəm mən indi.

Kasıb-kusub ordusuyla,
Böyük zəfər qazandım.

                        Ey! Uf!

 Ermənilər partizanlıq,

Eləsə də, zərər yox.

Şalvarını batıracaq,
Əgər desən «Hende hoh!»

                     Ey! Uf!

Orden-medal paylayıram,

Səxavətdə təkəm mən.

Rütbə, fəxri ad verirəm,
Ölçü-biçi bilmədən.

                    Ey! Uf!

Rüstəmxanlı Tənzilənin,

Qiymət verdim işinə.

Bu ordeni öz əlimlə,
Gərək taxam döşünə.

Yaşı bir az çox olsa da,
Qabarıqdır sinədən.

Taxmağa yer tapılacaq,
Orden versəm nə qədər.

                      Ey! Uf!

Şəhid deyil, medal verəm,

Ona ucuz dəmirdən.
Cağbacağdır əri Sabir,
Harın oğlu Cəmil də.

Orden düşür beləsinə,
Qızıl suya çəkilən.

Şəhidinki dəmir medal,
Göy əskiyə bükülən.

                  Ey! Uf!

Millət bilsin, Cəbrayılı,
Zabit, əsgər almeyib.

Balıq verib, kürü verib,
Alıb Əfqan Nağıyev.

                    Ey!Uf!

Beləsini türmələrdə,
Qoyarammı çürüsün.

Zindanlarda günü keçsin,
Antimilli ünsürün.

Cəbrayılı ermənidən,

Aldı general Əfqan.

Götü yumşaq divanında,
Yara-mara almadan.

                  Ey! Uf!

Qızım Leyla şeir yazıb,
Əfqana, Tənziləyə.

Ramiz Rövşən çevirəcək,
Bizim dilə, gözləyin.

                         Ey! Uf!

Mirzə ƏLİL

0101. 2021, Samara