yaddaşdan səhnələr

 

Qiyamət qopurdu hər gün heç nədən,

Evimiz təzəydi,  həmindi rəftar.

Ölmək istəyirdim həyat görmədən,

On yaşa çatmağa  hələ üç ay var…

 

Matros köynəyində qabardıb sinə,

Gəzir kənd-kəsəyi Əkbər Bədəlov.

Baltik ya da Şimal donanmasında,

Dörd illik xidməti bitirib gəlib.

 

Kənddəki ikicə QAZ 51-in,

Birinə qız-gəlin dırmaşıb dolur.

Gestapoçu kimi durub briqadir,

Yuyulmamış ağzı söyüşlə dolu.

 

Ayından-oyundan büküb əskiyə

Tezdən arvad-uşaq gedir pambığa.

Çoxunun naharı para çörəyə

Yaxılmış duzlu şor, bir də baş soğan…

 

Qapançı, təhkimçi, partkom, aqronom.

Onları çəkidə aldadacaqlar,

Kommunist biletli, haram pul qıran

Arvad haqqı yeyən harın qoçaqlar,

 

Hamı qaşqabaqlı, acıqlı nəsə,

Gülən olursa da, özgəyə gülər.

Dolayıb əlinə mal ciyəsini,

Qonşu arvadını qovur hər səhər…

 

Gah orda, gah burda qopur çığırtı:

“Tezliklə, ay uşaq, parçalanasan!”

Uzanır davası iki arvadın:

“Görüm bir əlcəklə yuyula nəslin!”

 

Yenə yetirilmir beşillik plan,

Kənddə un çatışmır, şəhərdə çörək.

Böyük tənəffüsdə yavan yeyilən,

Çörəyin yarısı bəlkə də kəpək.

 

Şalvarının dalı, dizi yamaqlı,

Mal qoşur naxıra kənd kişiləri,
Ayağı qaloşlu, əli çomaqlı —
Sanki hamısının yaşları birdir.

 

Bir növ Hayd Parkdı naxır qabağı,

Burda qızışırdı debatlar hər dəm.

Burda Kennediyə qınaqlar yağır,

İmperializm pislənirdi həm…

 

Kilometr idi məktəbin yolu,

Təlaşla gedirdim onu həmişə.

Rastıma çıxan bir qurumsaq oğlu.

Qorxurdum boyuma yenə sataşa…

 

Nəfəsi tütünlü, gur öskürəkli,

Müəllim gəlirdi – sinif cəhənnəm.

Çubuqdan qaçırdı təkcə zirəklər,
Mən də zirək idim… Vəhşi idim həm…

 

Sentyabr ayı, nar bol, üzüm bol,

Nədənsə bir təlaş didir ürəyi.

İki ay çəkməz ki Əkbər Bədəlov,

Tuş gələr yanlış və qəfil gülləyə…

 

11.09.2016

Samara