Uzaq işıqdan, həm sənətdən uzaq,

Uzaq günəşdən, həm təbiətdən.

Uzaq həyatdan, uzag sevdadan,

Qaralar günlərin bütün solaraq.

Dadını duyğuların bilməzsən,

Boşa çıxar xəyalların da tamam.

Və gözə gəlmədən həyatın ötər,

Udar adsız və adamsız bir yurd.

Bir anılmaz, aranılmaz yerdə,

Necə ki qeyb olub bir anda itər,

Səmada tüstüdən yaranma bulud,

Payız günü düşəndə çən birdən.

                                                   1848

Rus dilindən tərcümə

1984, Moskva