Təxminən iki ay əvvəl yazıçı və naşir Azad Qaradərəli Bakıdan mənə yazdı ki, tərcümələrimi mənim bloqumda görüb və onlardan nümunələri başçılıq etdiyi “Yazı” jurnalında vermək fikri var. İndi Azad müəllim FB-da “Yazı” jurnalının yeni sayının çıxdığını bildirir və çap olunmuş əsərlər və müəlliflər sırasında dahi fransız şairi Rembonu göstərir. Beləliklə, mən Rembonun “Sərxoş gəmi” şeirinin Azərbaycan dilinə tərcüməsinin çap olunduğunu güman edirəm.
Azad Qaradarəli
Mənim ilk yazım Salyanın “Qələbə” qəzetində çıxanda 12 yaşım olub. Əsil sevinc onda idi – az qalırdın başını vurasan divara… O vaxtdan 50 il keçib… Mənim yaşımda çox az şeyə sevinirsən… Sevinc, təəssüf ki, yoxdur. Ancaq Azad Qaradəriliyə qarşı böyük minnətdarlıq hissi var – mən rus, ingilis və fransız dilindən etdiyim xeyli tərcümənin oxunmasını, əlbəttə, istəyirəm. Bir vaxtlar Abbas Səhhətin, Sabirin, Mikayıl Müşfiqin, Cahanbaxşın, Mikayıl Rzaquluzadənin tərcümələri məni həm maarifləndirib, həm də mənə xoşbət saatlar, günlər bağışlayıb. Məni ara-sıra tərcümə işinə sövq edən həm də borc hissidir. Bundan başqa, mənə elə gəlir ki, “Sərxoş gəmi” kimi çox mürəkkəb daxili təşkilatlı və zəngin dilli əsərlərin təcrüməsi bizim dilimizin imkanlarını üzə çıxarır, iş uğurludursa, bu imkanları, az da olsa, zənginləşdirir.
Hörmətli Azad Qaradərəliyə, jurnal üzərində zəhməti olan bütün əməkdaşlara dərin təşəkkürümü bildirirəm. “Sərxoş gəmi”nin azərbaycancaya tərcüməmin ilk oxucusunun da Azad müəllim kim zəngilanlı olduğunu xatrlatmağı lazım bilirəm…
Onu da deyim ki, on illərdir ki, bakıdakılar, yəni ədəbiyyat mühitini nəzərdə tuturam, qətiyyətlə məni «görmürlər». Ancaq mən varam… Azad Qaradərəli gördü…
Məni İnternertdə oxuyan azdır, bunu tez-tez yazıram: 10-15 nəfər. Onların hamısını “Yazı” jurnalını və onun son sayındakı tərcümələri oxumağa çağırıram.
Xeyrulla.
07.09.2016
Samara
xeyrulla xayal 