ARTYUR REMBO

(1854-1891)

                                    Tandis que les crachats rouges de la mitraille
                                    Sifflent tout le jour par l’infini du ciel bleu ;
                                    Qu’écarlates ou verts, près du Roi qui les raille,
                                    Croulent les bataillons en masse dans le feu ;

                         ŞƏR

Odlu bəlğəm elə bil burda yağır toplardan,

Səsiylə güllələrin  sarsılır ənginliklər.

Al-yaşıl donlu alaylarsa biçilməkdə hər an

Seyr edir məhvə gedən kütləni Kral gülərək.

Hamı sərsəm, qalalqlanır ölənlər ətrafda,

Min bədən tüstülənir sanki nəhəng bir teştdə.

Ah, yazıqlar! Bu gözəl yay günü, çəmən, bu hava,

Ah təbiət, niyə bəs onları yaratmışdın.

Ağır sütunlar arxasındasa gülərTanrı,

Süslü mehrab, buxurun tüstüsü, qızıl camlar,

Xumarlanar o, dua səsləriylə mürgü vurar.

Və ayıldar onu yaslı, ürəkləri qanlı,

Qara örtüklü, yas içində üzülmüş analar,

Və hər birindən ona paslı bir qəpik uzanar.

1870

Fransızcadan tərcümə

05-08 2017

Samara