Sona bu şən məclis yetişən zaman,

Kim Qrequarı ulu sayırsa,
Dostlar, əlimizdə varsa stəkan
Ürək içki, nəğmə arzulayırsa,

Niyə üz tuturuq axı Baxusa?

Günümüz  beləcə gözəl keçərkən,

Dostlar, yaxşı olar xorla oxusaq,

Analar şəninə, ürəkdən və şən. (Bis)

—

Ən əziz nemətdir insana yəqin,

Uşağa ən gözəl müdafiə həm.

Lütfüdür, əlbəttə, bizə göylərin,

Yetişir Tanrının mərhəmətindən.

Nemətlər içində o ən füsunkar,

Anadır insana örnək, nümunə.

Minnətdar olmayan məgər kimsə var,

Ana qayğısına, nəvazişinə? (Bis)

—

Kimə bir xoşbəxtlik üz verə əgər,
Ona danışmağa tələsir hökmən.

Onun ağuşunda üzünü gizlər,

Göz yaşı axıdan, xəcalət çəkən.

Övlada ən kiçik bir uğur gələ,
Möhtəşəm zəfərdir anaya yəqin.

Dostlar, cavabını verək biz belə,
Ana  qayğısının, nəvazişinin. (Bis)

—

Çətin yollarını həyatımın mən,

Öngörən qayğının sayəsində, ah,
Keçmişəm həmişə qayğı bilmədən.

Sənə ürəyimi açıram ancaq.

Yalançı dünyanın qayalarından,

Sənsən qayığımı yan ötüşdürən.

Mənim yaşadığım bəxtəvər hər an,
Yaranıbdır ana nəvazişindən. (Bis)

fransızcadan tərcümə

18-19. 2021, Samara.

Qeyd: 1. Müəllif bu şeiri 14 yaşında yazıb. 2. “Qrequar”ın  de Müssenin

oxuduğu kollecdə intendant olduğu güman edilr.

Yəqin şagirdlərlə şənlənməyi sevirmiş.

===================

 Alfred de Musset

 À ma mère

Après un si joyeux festin,
Zélés sectateurs de Grégoire,
Mes amis, si, le verre en main
Nous voulons chanter, rire et boire,
Pourquoi s’adresser à Bacchus ?
Dans une journée aussi belle
Mes amis, chantons en  » chorus  »
A la tendresse maternelle. (Bis.) Читать далее →