“YADDAŞ ADLI XƏZİNƏN GEDƏ, QALASAN AĞLAR…”

U LENİ. KİNO

 Rahat ölənlərin də guya öz yatağında,
Fərqlənmir ölümləri o qədər də qətldən.

Yuxudan ayılmadan ölsən də, ya qəfildən,
Məşəqqətin bitməyib ölüm ayağında da.

 +

Sarsıdılır ayağın, əlin də sarsıdılır,
Danışmaq çətinləşir, əyilməsə də ağzın,

Min hoqqadan çıxırsan, azalmır ancaq ağrın,
Bütün tələbatların kimdənsə asılıdır.

 +

Zindana dönür otaq, qəfəsə dönür yataq,

Səkməyin, uçmağın yox, daha qıvraq deyilsən,

Pəncərədən baxırsan, boynunu bura bilsən,

Dustaqlıq yaşayırsan sanki qətldən qabaq.

 +

Vay halına üstəlik qarət də ediləsən,
Ən qiymətli nəyin var, alına, aparıla,
Yaddaş adlı xəzinən gedə, qalasan ağlar,
Niyə ağladığını ancaq bilməyəsən sən.

 +

Tanrı dəftərindədir nə etsək, nə törətsək,

Bəs bizə edilənlər? Elə buna görə mən,

Şəxsiyyəti müəyyən olunmamış şəxsdən,

Fikrim var bir ərizə göylərə yazam gərək…

 

20. 07. 2023, Samara….