MARİNA TSVETAYEVA. İOSİF

Saraya yollandı firon vəziri,

Boyat, kifli çörək qul qabağında.

Çırpdı gənc xanımı əyanın yerə,

Mücrünü sındırdı darıxdığından

+
Boynunu dişılədi göyərçinlərim,

Kəniz çimdikləndi – bu da qüssədən!

Alaraq ovcuna əsmər əlini,
Çəkdi xanım cavan köləni brdən.

+
— Niyə kədərliir gözlərin belə?

Şah şərabı çoxdur zirzəmilərdə.

Zavallı cavansa: yuxu yozuram,

Xidmət eləyirəm ağama həm də.

 +

— Öz xanımını da əyləndir indi!

Bürküdür, ağamız hələ uzaqda.

— O ağanın mən ki, xidmətindəyəm,

İri gözü görür harda olsa da.

 +

Keşik köpəkləri durmadan hürür,

Badam bağlarının sərindir yeli.

Çəkişən, bəhs edən səslərin küyü,

Yataq otaqğından əyanın gəlir.

 +

— Qorudum ağamın xəzinəsini,

— Xəzinə və arvad bir deyil, kölə

— Onun almazısan. Öz ağasının,
Almazına tamah kim sala bilər?

 +

İosifin bəhsi! Yaqub elə bil,
Tanrının özüylə əlbəyaxadır.

Udur – təbəssümlə — qıyı, gizlədir,

Firon arvadının cavan arvadı

 

27 avqust 1917

ruscadan tərcümə

21.12. 2023, Samara

++++++++++++

Марина Цветаева

ИОСИФ

 

Царедворец ушёл во дворец.
Раб согнулся над коркою чёрствой.
Изломала — от скуки — ларец
Молодая жена царедворца.

 Голубям раскусила зоба,
Исщипала служанку — от скуки,
И теперь молодого раба
Притянула за смуглые руки.

+

— Отчего твои очи грустны?
В погребах наших — царские вина!
— Бедный юноша — я, вижу сны!
И служу своему господину.

+

— Позабавь же свою госпожу!
Солнце жжёт, господин наш — далёко…
— Я тому господину служу,
Чьё не дремлет огромное око.

= = =

 

Длинный лай дозирающих псов,
Дуновение рощи миндальной.
Рокот спорящих голосов
В царедворческой опочивальне.

Я сберёг господину — казну.
Раб! Казна и жена — не едино.
— Ты алмаз у него. Как дерзну —
На алмаз своего господина?!

* * *

 

Спор Иосифа! Перед тобой —
Что — Иакова единоборство!
И глотает — с улыбкою — вой
Молодая жена царедворца.

23 августа 1917