(“Peşə sirləri” silsiləsindən)

 

Görəsən iş sayan varmı bu işi, —

Qayğısız, zəhmətsiz keçir həyatın.

Hansı nəğmədəsə nəsə eşidib,

Özünə çıxırsan zarafatyana.

 +

Və kiməsə məxsus şən bir skertso

Yer alır hansısa misralarında.

And içirsən parlaq zəmi arası,
Zavallı ürəyin naləsi budur.

 +

Sonrasa meşəyə qulaq verirsən,

Lal-dinməz dayanıb-dursa da şamlar.

Nə qədər ki, duman həndəvərindən,
Tüstü pərdəsiylə asılı qalar.

 +

Sağımda, solumda olanları da,
Götürürəm əsla günah duymadan.

Azca bu məkrli həyatdan, amma,

Gecə sükutundan hər şeyi tamam.

 

1959-cu ilin yayı, Komarovo

Ruscadan tərcümə

03. 02. 2024, Samara

 ++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

ПОЭТ

 

Подумаешь, тоже работа, –
Беспечное это житье:
Подслушать у музыки что-то
И выдать шутя за свое.

 

И чье-то веселое скерцо
В какие-то строки вложив,
Поклясться, что бедное сердце
Так стонет средь блещущих нив.

 

А после подслушать у леса,
У сосен, молчальниц на вид,
Пока дымовая завеса
Тумана повсюду стоит.

 

Налево беру и направо.
И даже, без чувства вины,
Немного у жизни лукавой
И все – у ночной тишины.