Sən indi elə ağır, elə sönüksən indi,

Şöhrətdən və arzudan dönüb əl götürəndən.

Mənə əzizliyinsə dəyişməyib, həmindir,
Tutqun olsan nə qədər, yenə sevimlisən sən.

 +

Çirkindir gecələrin, şərab içirsən indi,

Ayırmırsan aşkarı yuxuda gördüyündən.

İztirablı gözlərin amma yaşıl rənglidir,

Rahatlıq tapmamısan görünür şərabda sən.

 +

Ürəksə istəyir ki, tezliklə ölüm gələ,

Lənətləyir taleyin  müdhiş yavaşlığını.

Tez-tez gətirir indi qərbdən əsən küləklər,
Sənin qınaqlarını və yalvarışlarını.

 +

Sənə dönməyə ancaq cəsarətim çatarmı?

Bu günlər vətənimin solğun səması altda,

Bacardığım oxumaq, bir də xatırlamaqdır,

Sənsə cürət eləmə məni salasan yada.

 +

Beləcə günlər keçir, çoxaldaraq kədəri

Sənin üçün Tanrıya, yalvarım necə, söylə?

Doğru anladın: sənə mənim sevgim elədir,

Öldürə bilməmisən onu sən özün belə.

1911

ruscadan tərcümə

25. 02. 2024, Samara

++++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Так дни идут, печали умножая.
Как за тебя мне Господа молить?
Ты угадал: моя любовь такая,
Что даже ты не мог ее убить.

 

Ты пьешь вино, твои нечисты ночи,
Что наяву, не знаешь, что во сне,
Но зелены мучительные очи, —
Покоя, видно, не нашел в вине.

 

И сердце только скорой смерти просит,
Кляня медлительность судьбы.
Все чаще ветер западный приносит
Твои упреки и твои мольбы.

 

Но разве я к тебе вернуться смею?
Под бледным небом родины моей
Я только петь и вспоминать умею,
А ты меня и вспоминать не смей.

А ты теперь тяжелый и унылый,
Отрекшийся от славы и мечты,
Но для меня непоправимо милый,
И чем темней, тем трогательней ты.

1911 г.