Üzüb üzə çıxır sübh çağı sahil,

Havanı xoş iylə külək doldurur,

Gəmimiz dayanıb yuxulu durur,

Nəhəng kəhrəba tək suda elə bil,

 +

Suda çevrə-çevrə açır şırımlar,

Sıçrayır mürgülü balıq qatarı.

Və nəsə bu ani titrəyişdə var,

Su belə görünür yağanda narın.

 +

 İstambul oyanır, yarılır toran:

Elə ki, ipəyi suyun  nurlanır,
Minarə yüksəlir iki tünd qara,

Əsmər qızılında yer alır danın.

6 aprel 1919, Zolotoy Roq

ruscadan tərcümə

16-17. 08. 2024, Samara

++++++++++++

ВЛАДИМИР НАБОКОВ

СТАМБУЛ

Всплывает берег на заре,
летает ветер благовонный.
Как бы стоит корабль наш сонный
в огромном, круглом янтаре.

Кругами влагу бороздя,
плеснется стая рыб дремотно,
и этот трепет мимолетный,
как рябь от легкого дождя.

 

Стамбул из сумрака встает:
два резко-черных минарета
на смуглом золоте рассвета,
над озаренным шелком вод.