Keşiş deyiləm yazam, moizələr deyəm mən,

Fitnəyə, qəsdə hazır xadim də deyiləm mən,

İş adamı deyiləm rəqibə tələ qurum,

Qaneyəm yekəqarın bir şüşə olsun, vurum.

 

Yox perə həsəd hissim, baş əyirəm – vəssalam;

Kəndliyə nifrətim yox, miskin olsa da tamam;

Meyxanadakı hər kəs — canlara dəyən qoçaq,
Qayğım da, şöhrətim də dolu şüşədir ancaq.

 

Atı qamçılayaraq, budur, keçir mülkədar,
Sələmçi kisəsini faiz-faiz doldurar,

Görürsənmi havada  kron parlayır necə?

Mənə bu yekəqarın şüşədir müalicə.

 

Əfsus, köçdü dünyadan, can-ciyərim – arvadım,

Təsəlliyçin özümü tezcə kilsəyə atdım,

Dedilər Solomonun ədalətli hökmü var:

Yekəqarın şüşədə dərdinə çarə axtar.

 

Riskli işə bir dəfə məni sövq elədilər,

Sonra məktub gəldi ki, bütün iş gedib hədər.

Qalxırdı zəngin tanış pilləkənləri bu dəm,

Əlində  yekəqarın şüşə — dərdimə məlhəm.

 

“Qayğılarda məzə var” – söylədi qara paltar,

Geyən şair, adını deməyim artıq olar.

İnanmağa hazıram bu qoca pedantla mən,

Qayğın  kefdir, varinsa yekəqarın bir şüşən.

 

MASON LOJASINDA ARTIRILMIŞ BƏND

Dodaqyeri qoymadan qədəhləri doldurun,

Masonlar şərəfinə içməyə hazır olun:

Pərgara, Kvadrata qardaş olan hər kəsin,

Yekəqarın şüşəsiz açılmasın süfrəsi.

1782

ingiliscədən tərcümə

28-29.08. 2024, Samara

++++++++++++++

ROBERT BURNS

No Churchman Am I

 

No churchman am I for to rail and to write,
No statesman nor soldier to plot or to fight,
No sly man of business contriving a snare,
For a big-belly’d bottle’s the whole of my care.

The peer I don’t envy, I give him his bow;
I scorn not the peasant, tho’ ever so low;
But a club of good fellows, like those that are here,
And a bottle like this, are my glory and care.

Here passes the squire on his brother — his horse,
There centum per centum, the cit with the purse,
But see you The Crown, how it waves in the air?
There a big-belly’d bottle still eases my care.

The wife of my bosom, alas! she did die;
For sweet consolation to church I did fly;
I found that old Solomon proved it fair,
That a big-belly’d bottle’s a cure for all care.

I once was persuaded a venture to make;
A letter inform’d me that all was to wreck;
But the pursy old landlord just waddled up stairs,
With a glorious bottle that ended my cares.

‘Life’s cares they are comforts’ — a maxim laid down
By the Bard, what d’ye call him? that wore the
black gown;
And faith I agree with th’ old prig to a hair:
For a big-belly’d bottle’s a heav’n of a care.

 

A STANZA ADDED IN A MASON LODGE

Then fill up a bumper and make it o’erflow,
And honours Masonic prepare for to throw:
May ev’ry true Brother of the Compass and Square
Have a big-belly’d bottle, when harass’d with care