Gizlində düşmənik bir-birimizə,
Həsəd aparanıq, karıq, yad həm də,
Yaşaya, işləyə kaş ki biləsən,
Heç vaxt düşmənçilik nədir bilmədən,
+
İndi nə edəsən? Çalışmırdımı,
Hərə öz evini zəhərləyərək?
Zəhər var hamının divarlarında,
Və yer tapılmır ki, baş qoya bilək.
+
Daha xoşbəxtliyə inam itibdir,
Ölürük gülməkdən, dəliyik, dəli,
Küçədən içkili baxırıq indi,
Necə evlərimiz uçub-dağılır.
+
Həyatda, dostluqda xəyanətkarıq,
Danışıb sözləri veririk yelə.
Beləcə bəlkə yol arıtlayırıq,
Arxamızca uzaq oğullar gələ.
+
Gicitkən içində, çəpərin altda,
Zavallı süüklər çürüyən zaman,
Olar hansısa bir tarixçi peyda,
Bizdən əsər yazan, basıb-bağlayan…
+
Ancaq ehtimal var bezdirər andır,
Yazıq uşaqları öz əsəriylə
Say-hesabı olmaz sitatlarının,
Doğumla, ölümlər illəri hələ…
+
Hüznlü qismətmiş — şən keçən ömür,
Necə mürəkkəbmiş, necə də çətin,
Sonra dosent səni mövzu götürür,
İşi, çörəyisən tənqidçilərin…
+
Soxasan özünü qalın kol-kosa,
Əbədi yuxuya gedib yatasan
Lənətə gələsiz, kitablar, susun,
Yox, mən yazmamışam sizi heç zaman!
- 07. 1908
Rruscadan tərcümə
22-23. 10. 2024, Samara
+++++++++++++++
АЛЕКСАНДР БЛОК
ДРУЗЬЯМ
Друг другу мы тайно враждебны,
Завистливы, глухи, чужды,
А как бы и жить и работать,
Не зная извечной вражды!
Что’ делать! Ведь каждый старался
Свой собственный дом отравить,
Все стены пропитаны ядом,
И негде главы приклонить!
Что’ делать! Изверившись в счастье,
От смеху мы сходим с ума
И, пьяные, с улицы смотрим,
Как рушатся наши дома!
Предатели в жизни и дружбе,
Пустых расточители слов,
Что’ делать! Мы путь расчищаем
Для наших далеких сынов!
Когда под забором в крапиве
Несчастные кости сгниют,
Какой-нибудь поздний историк
Напишет внушительный труд…
Вот только замучит, проклятый,
Ни в чем не повинных ребят
Годами рожденья и смерти
И ворохом скверных цитат…
Печальная доля — так сложно,
Так трудно и празднично жить,
И стать достояньем доцента,
И критиков новых плодить…
Зарыться бы в свежем бурьяне,
Забыться бы сном навсегда!
Молчите, проклятые книги!
Я вас не писал никогда!
24 июля 1908
xeyrulla xayal 