Ürəyim indən belə durub dincələ gərək
Duyğu oyatmıramsa başqa ürəklərdə mən.

Qismət deyildirsə də mənə daha sevilmək,

                              Özüm sevmək istərəm.

 +

‘Tis time this heart should be unmoved,

       Since others it hath ceased to move:

Yet though I cannot be beloved,

                                    Still let me love!

 +

Sarı xəzələ dönür ömrün günləri indi,

Nə sevgi çiçəkləri, nə sevgi meyvəsi var.

Qurd gəmirir içimi, qəlb yarası və dərddir,

                                Daha mənə qalanlar.

 +

Bu od ki, var sinəmi mənim yandırıb-yaxır,

Vulkanik bir adaya bənzəyir, təkdir o da.

Alışmaz alovundan məşəl, fərqi yox axı,

                        Bir dəfn tonqalından.

+

 Ümid, qorxu, qısqanclıq yaradan təlaşım həm,

Nə gündən günə artan dözülməz ağrıları
Nə Sevgimi kimsə yox onunla bölə biləm,

                         Yüküm, zəncirim ağır.

 +

 Fəqət, düşünürəm ki, deyil zamanı, yeri,

Qəlbim bu fikirlərin həmləsiylə alına.

Tabutunu igidin burda Şərəf bəzəyir,

                                 Çələng hörür alnına.

 +

 Bayraqla və qılıncla döyüş meydanındayıq,

Hər tərəf — Yunanıstan, Şərəfdir hər yan indi,

Nəşi qalxanın üstdə gedən spartalı da

                                      Belə azad deyildi.

 

 +

Oyan (Yunanıstan yox – Yunanıstan oyandı!)

Oyan ruhum, sən oyan! Qanı damarlarımda,

Axan əcdadlarımı canlandır göz önündə,

                                   Qəti zərbə sonra da!

 +

7Oyanmağa cəhd edən istəkləri tapdala,

Nə haqqım var onlara, nə də ləyaqətim var

Gözəlliklər saymaya və ya üzünə gülə —

                               Soyuq və biganə qal.

 +

 Gəncliyə yas saxlasan, yaşamasan yaxşıdır

Ləyəqatli ölümlər ölkəsidir  bu diyar.

Döyüş meydanına gir, vuruş, qanını axıt,

                                   Son nəfəsinə qədər!

 +

Axtar, axtardığından qoy çox olsun tapdığın,

Şanlı əsgər qəbridir sənə ən yaxşı, xoş bəxt.

Torpağını özün seç həndəvərinə baxıb,

                          Baş qoyub yuxuya get.     

Missolonghi, yan. 22, 1824

ingiliscədən tərcümə   

18-19. 01. 2025, Samara

QEYD: Bayron bu şeiri 36 yaşının tamam olduğu gün, Yunanıstanın istiqlaliyyət uğrunda apardığı müharibəyə getməyə hazırlaçarkən yazmışdır

++++++++++++++

GEORGE BYRON

On This Day I Complete My Thirty-Sixth Year

 

   My days are in the yellow leaf;

       The flowers and fruits of Love are gone;

The worm—the canker, and the grief

                                    Are mine alone!

 

   The fire that on my bosom preys

       Is lone as some Volcanic Isle;

No torch is kindled at its blaze

                                    A funeral pile.

 

 

   The hope, the fear, the jealous care,

       The exalted portion of the pain

And power of Love I cannot share,

                                    But wear the chain.

 

   But ’tis not thus—and ’tis not here

       Such thoughts should shake my Soul, nor now,

Where Glory decks the hero’s bier,

                                    Or binds his brow.

 

   The Sword, the Banner, and the Field,

       Glory and Greece around us see!

The Spartan borne upon his shield

                                    Was not more free.

 

 

   Awake (not Greece—she is awake!)

       Awake, my Spirit! Think through whom

Thy life-blood tracks its parent lake

                                    And then strike home!

 

 

   Tread those reviving passions down

       Unworthy Manhood—unto thee

Indifferent should the smile or frown

                                    Of beauty be.

 

 

   If thou regret’st thy Youth, why live?

       The land of honourable Death

Is here:—up to the Field, and give

                                    Away thy breath!

 

   Seek out—less often sought than found—

       A Soldier’s Grave, for thee the best;

Then look around, and choose thy Ground,

                                    And take thy rest.