Mənim miskin halıma, söylə, ağlayacaqsan?

Gözəl xanım! De mənə bu sözləri yenidən.
Söyləməsən də olar, onlar ağrilıdırsa,

Ürəyini ağrıtmaq istəmirəm heç də mən.

+
Ürəyim kədərlidir, ümidim də kəsilib ,

Soyuyur damarımda, sinəmi üşüdür qan.

Məhv olub gedərəmsə, bilirəm ki, tək gəlib,
Məzarımın başında ah çəkərək durarsan.

 +

Buludlarını hərçənd kədərimin yararaq,
Zərif barış şüası parıldayır elə bil.

Qüssə də ürəyimdən bir anlıq düşür uzaq,

Düşünürəmsə qəlbin döyünür qəlbimlə bir.

 +

Ah, xanım! Bu göz yaşı əsl nemətə bənzər

O kəs üçün axır ki, özü ağlaya bilmir;

Bil, ikiqat əzizdir bu qiymətsiz gilələr,

O kəsə ki, gözündə heç vaxt yaş gilələnmir.

 +

Şirin xanım! Bir zaman qəlbim soyuq deyildi,

Sənin qəlbin tək elə həssasdı, duyğuluydu

Giley, şikayət üçün sanki yaranmış insan,

Gözəlliyindən doğan cazibədən soyudu.

 +

Söylə, ağlayacaqsan, indi mən bu haldakən?

Əziz xanım! De mənə o sözləri yenidən.

Onlar ağrılıdırsa, gətirmə dilinə sən,
Ağrıtmaq istəmirəm ürəyini heç də mən.

 

ingiliscədən tərcümə

23. 01. 2025. Samara

+++++++++++++++

GEORGE BYRON

And Wilt Thou Weep When I Am Low?

And wilt thou weep when I am low?
Sweet lady! speak those words again:
Yet if they grieve thee, say not so—
I would not give that bosom pain.

My heart is sad, my hopes are gone,
My blood runs coldly through my breast;
And when I perish, thou alone
Wilt sigh above my place of rest.

 

And yet, methinks, a gleam of peace
Doth through my cloud of anguish shine:
And for a while my sorrows cease,
To know thy heart hath felt for mine.

 

 

Oh lady! blessd be that tear—
It falls for one who cannot weep;
Such precious drops are doubly dear
To those whose eyes no tear may steep.

 

Sweet lady! once my heart was warm
With every feeling soft as thine;
But Beauty’s self hath ceased to charm
A wretch created to repine.

Yet wilt thou weep when I am low?
Sweet lady! speak those words again:
Yet if they grieve thee, say not so—
I would not give that bosom pain.