Qorxma  — düşünmə ki, məndə ruh hanı,
Baxaraq kəllə gör sadəcə məndə.

Diri başdan ciddi fərqi var onun,

Küt deyil nə çıxsa  ondan heç vədə.

 +

Sənin tək sevərdim, içərdim də mən,
Öldüm – sümüklərim yerdə çürüyər.

Doldur – incitməzsən məni heç də sən,

Dodağın cücüdən mənə xoş gələr.

 +

Yerdə soxulcanlar bəsləməyimdən,

Yaxşıdır nur saçan üzümlə dolam.

Yaxşıdır dolu cam kimi dövr edəm,

Nəinki cücüyə yerdə yem olam.

 +

Orda ki, parlardı bir zaman zəkam,
Ordan işıq alsın başqa ağıllar.

Əfsus, çürüyəndə beynimiz tamam,
Şərabdan da nəcib nə əvəzi var?

 +

Hələ ki, sağsan, iç, başqa bir nəsil,
Yerdən çıxaracaq səni də mən tək.

Doldurub şərabla kəlləni sənin,

Sağlıqlar deyəcək və şənlənəcək.

 +

Nə qəm – müvəqqəti həyatda axı,
Başımız həmişə bəlaya uğrar.

Cücülü torpaqdan kəlləmiz çııxıb,
Nəhayət xeyirli bir işə yarar.

 

infiliscədən tərcümə

30-31. 01. 2025, Samara

++++++++++++++++++++

GEORGE BYRON

Lines Inscribed upon a Cup Formed from a Skull

 

Start not—nor deem my spirit fled:

In me behold the only skull

From which, unlike a living head,

Whatever flows is never dull.

I lived, I loved, I quaffed like thee;

I died: let earth my bones resign:

Fill up—thou canst not injure me;

The worm hath fouler lips than thine.

 

 

Better to hold the sparkling grape

Than nurse the earthworm’s slimy brood,

And circle in the goblet’s shape

The drink of gods than reptile’s food.

 

 

Where once my wit, perchance, hath shone,

In aid of others’ let me shine;

And when, alas! our brains are gone,

What nobler substitute than wine?

 

 

Quaff while thou canst; another race,

When thou and thine like me are sped,

May rescue thee from earth’s embrace,

And rhyme and revel with the dead.

 

Why not—since through life’s little day

Our heads such sad effects produce?

Redeemed from worms and wasting clay,

This chance is theirs to be of use.