1.
Görürəm sənin al dodaqlarında
Çılğın öpüşlərin dəvəti vardır.
İmtina etməyə məcburam amma,
Bu ilahi nemət mənə haramdır.

2.
Arzularımdadır daim ağ sinən,
Yaşaya bilərdim onun qarında!
Boğuram bu ötkəm istəyi hərçənd,
Çünki pozulardı dincliyin onda.

3.
Qəlbə nüfuz edən baxışlarından
Gah ümid yaranır, gah da ki, qorxu.
Gizli saxlayıram sevgimi – nədən?
Gərək göz yaşını gizlədəm axı.

4.
Sevgimi heç zaman açıb demədim,
Necə yandığımı görürsən hərçənd.
Əgər ehtirasdan söz açsam indi,
Cəhənnəmə dönər sinəndə cənnət.

5.
Yox, heç vaxt sən mənim olmayacaqsan,
Və məbəddə kəbin kəsiləcək nə:
Müqəddəs nikahdan kənar heç zaman,
Sevgilim, mən yaxın durmaram sənə.
6.
Onda bu gizli od yansın içimdə,
Qoy yansın, sən ancaq bilməyəcəksən:
Məhvə bilə-bilə hazıram gedəm
Yaymaram günahkar alovunu mən.

7.
Üzgün ürəyimə şəfa xətrinə,
Sənin dincliyini pozmaram əsla,
Yox, belə neştəri sancmaram sənə,
Ötkəm istəyimsə içimdə qalar.

8.
Gərək əl götürəm dodaqlarından,
Həzzinə hazıram can verəm hərçənd.
Sənə, mənə xilas ayrılıqdadır,
Deyrirəm sonuncu əlvidanı mən.

9.
Əl götürməliyəm sənin sinəndən,
Bu, ümid itimi, sıxıntıdır həm,
Hər şeyə hazırdım ağuş üçün mən,
Fəqət ləkələnsən, buna dözmərəm.

10.
Təki saymayalar səni günahkar,
Qınaya bilməyə səni bir qadın.
Qoy məni şəfasız üzsün ağrılar,
Əzabla keçməyə təki həyatın.

ingiliscədən tərcümə
07-09. 02. 2024, Samara

++++++++++++++++
GEORGE BYRON

Poems on Various Occasions

To M. S. G.

1.

Whene’er I view those lips of thine,
Their hue invites my fervent kiss;
Yet, I forego that bliss divine,
Alas! it were—unhallow’d bliss.

2.

Whene’er I dream of that pure breast,
How could I dwell upon its snows!
Yet, is the daring wish represt,
For that,—would banish its repose.

3.

A glance from thy soul-searching eye
Can raise with hope, depress with fear;
Yet, I conceal my love,—and why?
I would not force a painful tear.

4.

I ne’er have told my love, yet thou
Hast seen my ardent flame too well;
And shall I plead my passion now,
To make thy bosom’s heaven a hell?

5.

No! for thou never canst be mine,
United by the priest’s decree:
By any ties but those divine,
Mine, my belov’d, thou ne’er shalt be.

6.

Then let the secret fire consume,
Let it consume, thou shalt not know:
With joy I court a certain doom,
Rather than spread its guilty glow.

7.

I will not ease my tortur’d heart,
By driving dove-ey’d peace from thine;
Rather than such a sting impart,
Each thought presumptuous I resign.

8.
Yes! yield those lips, for which I’d brave
More than I here shall dare to tell;
Thy innocence and mine to save,—
I bid thee now a last farewell.

9.
Yes! yield that breast, to seek despair
And hope no more thy soft embrace;
Which to obtain, my soul would dare,
All, all reproach, but thy disgrace.

10.

At least from guilt shall thou be free,
No matron shall thy shame reprove;
Though cureless pangs may prey on me,
No martyr shall thou be to love.
.