O vaxt ki, bükülüb günəş  bağlanar,

Tərpənər yerindən onda ki, dağlar,

Boğazlıqlarının on ayı bitən,
Dəvələr o o vaxt ki, baxımsız qalar

O vaxtki, heyvanlar gəlib yığışar,
O vaxt ki, dəryalar qaynayıb daşar,

Qovuşar, birləşər o vaxt ki, qəlblər

Diri basdırılan körpəcə qızdan,
Onda soruşular günahı nədir
Nəyə görə qətlə yetirilibdir.
O vaxt ki, açılar səhifələr də.
O vaxt ki, qoparaq göy gələr yerə,
O vaxt ki, cəhənnəm odu alışar
O vaxt ki, cənnət də həm yaxınlaşar,

Onda hər kəs anlar nələrlə gəlib.

And içirəm səma cisimlərinə,
Onlar ki, görünüb gizlənir yenə.

Andım —  qatılaşan gecə toranı,
Və sərin nəfəsli səhərdir andım:

Kərim rəsuldandır bu söz doğrudan!

Ərş Yiyəsindəndir ondakı qüvvə,

Ona itaət var, etibar həm də.
Və sizin soydaşın cini yox nə də.
Və o görmüş Onu aydın üfüqdə,

Qeybdən gələni gizlədən deyil.

Bu söz daşaqalaq şeytanını deyil!

Hara gedirsiniz siz belə indi?

Aləmə bu təlim öyüd, zkrdir,

O kəsə ki, doğru yola meyl edir.

Arzulamazsınız siz fəqət bunu,
İstəməsə Allah, Rəbbi aləmin.

09-10. 09. 2022, Samara