Sevincdən dodaq qaçar,

Dərdsə qırış salandır.

Sevinc əriyər, uçar,

Dərd qarıyıb qalandır.

Sevic xülya, duyğudur,

Dərd gerçəklik, həqiqət.

Sevinc şirin yuxudur,

Oyanırıq – yenə dərd.

Sevinc ipək qanadlı,

Kəpənək təmaslıdır.

Dərdin dəmir qandalı,

Sıxır ruhu, sarsıdır.

Sevincə nə etibar –

Gəlməyi-getməyi bir.

Dərddə it vəfası var,

Həmişə səninlədir.

Sevincin ömrü bir an,

Keçər, izi silinər.

Mərmərdən abidə yon –

Unudulacaq yenə.

Dərd daş olub asılar,

Ürəyin yaddaşından.

Ha yaş axıt, ha ağla –

Bu daş çətin aşına…

21-23 may 2000, Samara