Gizlində düşmənik bir-birimizə,
Həsəd aparanıq, karıq, yad həm də,

Yaşaya, işləyə kaş ki biləsən,

Heç vaxt düşmənçilik nədir bilmədən,

 +

İndi nə edəsən? Çalışmırdımı,
Hərə öz evini zəhərləyərək?

Zəhər var hamının divarlarında,

Və yer tapılmır ki, baş qoya bilək.

 +

Daha xoşbəxtliyə inam itibdir,

Ölürük gülməkdən, dəliyik, dəli,

Küçədən içkili baxırıq indi,

Necə evlərimiz uçub-dağılır.

 +

Həyatda, dostluqda xəyanətkarıq,

Danışıb sözləri veririk yelə.

Beləcə bəlkə yol arıtlayırıq,
Arxamızca uzaq oğullar gələ.

 +

Gicitkən içində, çəpərin altda,
Zavallı süüklər çürüyən zaman,

Olar hansısa bir tarixçi peyda,
Bizdən əsər yazan, basıb-bağlayan…

 +

Ancaq ehtimal var bezdirər andır,

Yazıq uşaqları öz əsəriylə

Say-hesabı olmaz sitatlarının,
Doğumla, ölümlər illəri hələ…

 +

Hüznlü qismətmiş — şən keçən ömür,
Necə mürəkkəbmiş, necə də çətin,

Sonra dosent səni mövzu götürür,

İşi, çörəyisən tənqidçilərin…

 +

Soxasan özünü qalın kol-kosa,

Əbədi yuxuya gedib yatasan
Lənətə gələsiz, kitablar, susun,
Yox, mən yazmamışam sizi heç zaman!

24. 07. 1908

Rruscadan tərcümə

22-23. 10. 2024, Samara

+++++++++++++++

АЛЕКСАНДР БЛОК

ДРУЗЬЯМ

Друг другу мы тайно враждебны,

Завистливы, глухи, чужды,

А как бы и жить и работать,

Не зная извечной вражды! Читать далее →

Как тяжко мертвецу среди людей…

Adamların içində ölüyə necə çətin,
Tanıtdırsın özünü. diri və ehtiraslı

Ancaq cəmiyyətə də əlac yox qatılmasan,

Gizlədib iş xətrinə səsini sümüklərin.

Dirilər yuxudadır. Tabutdan qalxır ölü

Gedir banka, senata, məhkəməyə də gedir.

Gecə nə qədər ağsa, kin qaradır o qədər,
Titrəyib cırıldayır lələklər təntənəli.

Məruzə hazırlayır səhərdən axşamacan,
Vəzifənin icrası, nəhayət, başa çatır

Dalını burcudur və ağzını marçıldadır,

Senatora abırsız lətifə danışınca.

Axşamdır. Yağan yağış laççığı sıçradaraq,
Palçığa yol gedəni, evləri, nə var qalan…

Başqa bir eybəcərə ölünüsə bu zaman
Taksomotor çatdırır can səsi çıxararaq.

Adamla dolu, böyük, çoxsütunlu salona,
Ölü tələsir. Onun əynində nəfis frak.

Qarşılayır üzündə şirin təbəssümüylə sarsaq

Sahibə öz əriylə, əri də ki, tay ona.

Məmur qulluğunda o, darıxmaqdan üzülüb,
Musiqi batırıbdır sümük şaqqıltısını.

Dostların əllərini o var gücüylə sıxır,
Diri göstərməlidir burda hökmən özünü!

Sütunun qabağında gözləşə bilir ancaq,
Rəfiqəsiylə — o da, önun kimi ölüdür.

Şərti-kübar nitqinə onlarıbn qulaq assaq,
Əsil, həqiqi sözlər eşidilə də bilir:

“Yorğun dostum, bu salon qəribə gəlir mənə” –

“Yorğun dostum, heç demə, əsil soyuq məzardır” –

“Gecə yarıdır artıq”. “Siz ki valsa NN-ni,

Dəvət eləmisiniz. Sizə vurrulmuş o da…”

Zaldasa NN artıq ehtiraslı baxışla,
Gəzib onu axtarır – həyəcanlanıb qanı.

Gözəllik var üzündə qızlığa məxsus onun,
Canlı sevgidən doğan fərəhindən alışır…

Qulağına önəmsiz nitqlər pıçıldayır,

Cazibəli, füsunkar bu sözlər dirilərə

Və görür ki, allanır zərif, incə çiyinlər

Başı düşdü çiyninə və necə əyilərək…

Adəti üzrə kübar kininin zəhərini,
Bura tanış olmayan kinlə yayıb dağıdır…
“Necə də ağıllıdır! Necə də sevir məni!”

Qadının qulağında yabançı bir səs dinir?

Sümüklər bir-birinə dəyərək şaqqıldayır.

19 fevral 1912

Ruscadan tərcümə

14.03. 2019, Samara

     Вы предназначены не мне…

Yox, mənim qismətim deyilsiniz siz,
Eləsə, yuxuma niyə girdiniz?

Bircə yuxu olur bütöv bir gecə,

Görür cəngavəri Xanım beləcə.

Beləcə yağını görür yaralı.
Yurdunu – yurdundan düşən aralı.

Kapitan yuxuda görür okean,
Qızın yuxusunda – çəhrayı duman.

Fəqət mən gördüyüm yuxu br ayrı,
Onun nə izahı, nə də təkrarı.
Onu görərəmsə yenidən əgər,
Damarda qan donar, ürəyim gedər..

Özüm də anlaya bilmirəm heç mən,

Gizli saxlamıram yuxumu nədən.

Sizə də mənim tək gərəksiz olan,
Sözlətri qoymaram fəqət məhv ola.

23 oktyabr 1920

Ruscadan tərcümə

11. 03. 2019

Samara

S. Solovyova

Бегут неверные дневные тени…

Fani kölgələri gündüzün gedir,
Zəng səsi ucadır, həm də anlanan.

Nurlanıb kilsənin pilləkənləri,
Gözlər canlı daşlar keçərsən haçan.

Keçərsən toxunub sən soyuq daşa,
Kilsə buyuran tək abırlı donda.

Bəlkə yaz çiçəyi əlindən düşər,

Surətlər önündə, zərif toranda.

Çəhrayı kölgələr nədənsə artır,
Zəng səsi ucadır, həm də anlanan.

Qədim pillələrdə qaranlıq yatır,

İçim işıqlanır – lap yaxındasan.

4 yanvar 1902

Ruscadan tərcümə

Samara

08.03. 2019

ALEKSANDR BLOK

              (1880 – 1921)

             Грешить бесстыдно, беспробудно,

             Счет потерять ночам и дням…

Günaha batasan başdan ayağa,

Sayı bilinmədən günlərin ötə.

İçkinin dəmiylə başın ağrıya,

Kilsəyə gedəsən salıb xəlvətə.

Üç dəfə səcdəylə ikiqat olub,

Sonra yeddi dəfə  xaç da vurasan.

Qızmalı alnını tüpürcək dolu,

Kirli döşəməyə toxundurasan.

Nəzir nimçəsinə mis quruş atıb,

Üç və yeddi dəfə, dalbadal gərək,
Bəlkə də yüz yaşlı, ləkəli, çatlı,

Minlərin öpdüyü surəti öpmək.

 Qarşına çıxanı evə dönən tək,

Aldadasan elə o quruş qədər.

Qapına sığınan ac iti görcək,

Yaxşı bir təpiklə qovasan gedə.

Surətin önündə yanan çırağın,

İşığında sayğav şaqqıldadasan.

İsladıb ağzında sonra barmağı,

Pulları saydıqca çay da vurasan.

Yıxasan özünü pərqu döşəyə,

Nəhayət, dolanda yuxu gözünə…

Belə həyatla da bil ki, Rusiya,

Bütün ölkələrdən əzizsən mənə.

26 avqust 1914

Ruscadan tərcümə

20-22 yanvar 2017, Samara

ALEKSANDR BLOK

                (1880 – 1921)

              Милый друг, и в этом тихом доме,

                        Лихорадка бьет меня…

Əziz dost, məni bu sakit evdə də,

Titrətmə-qızdırma yaman çaşdırıb.

Rahatlıq və nizam var, ancaq nədən,

Mənə yer tapılmaz ocaq başında.

Çöldən boran səsi gəlir qəribə,

Bu nizam, rahatlıq qorxu gizlədir.

Sənin arxandaca, əziz rəfiqə,

Görürəm iki göz məni izləyir.

Elə arxasında çiyinlərinin,
Duyuram titrəşir zərif qanadlar.

Fırtına mələyi – Əzrail məni,

Yaxır gözlərində alışan odla.

Oktyabr 1913

Ruscadan tərcümə

07.01.2017