Özgə çörəyisə əgər yediyin,

Süfrə başında tək deyilsən, demək.

Səninlə üzbəüz oturub yəqin,

Çörəyin yiyəsi, görünməyərək.

 +

Görünmür, yaxşıca görür o ancaq,

Səndən baxışları çəkilmir bir an.

Sayır hər tikəni, ağzına alcaq,
Baxır — çeynəyirsən, baxır – udursan.

 +

Gözünə görünmür çörək yiyəsi,
Duyursan önündə yəqin kimsə var.

Doymamış yox olur yemək həvəsi,
Könülsüz kəsdiyin tikə zəhrmar.

 +

Alnından, boynundan axıb gedir tər,

Daş kimi ağırdır xırda hər tikə.

Daş qoyub töksəydin bu təri əgər,

Yeməzdin heç özgə çörəyi bəlkə…

07. 07. 2024, Samara