Архив тегов | dostluq haqqında şeir

«OYUNDANKƏNARSAN ELƏ BİL İNDİ…»

Orta statistik qocasan əgər,

Varın pensiyasa kiçik, gülməli,

Adın, çəkin yoxsa pula bərabər —

Qalmayıb heç kimin sənin, deməli.

 —

Nədən danışasan – yorur, əsnədir,

Sözün oyadırdı bir zaman ancaq.

Oyundankənarsan elə bil indi,

Səninlə qonuşan  cəzalanacaq…

 —

Demə cavanlıqmış eybini örtən,

İndi üzə çıxıb – yox say-hesabı.

Özünə “dostların” gözüylə hərdən

Baxırsan – özünü xəcalət basır…

Yox adam içində yerin də sənin,

Köhnə dost qarşına çıxsa, pərt olar.

Elə bil paltarsan, dəbdə deyilsən,

Nə geyilə bilir, nə də atıla…

 

11.11. 2025, Samara

TƏSADÜFİLİK

         

                                                       Şirvan Kərimova

Qırx il  əvvəl uçub mən bura gəldim,

Gerçək tarixidir bu, təsadüfin.

Qırx il əvvəl ayrı bir yerə yəqin,
Axı bilet alıb uça bilərdim…

 +

Nədir bu şəhərə bağlayan məni?

Azmı şəhərdə var bu küçələrdən?

Çoxundan elə bu çay keçir həm də…

Ayrı şəhərlərdə adamlar eyni…

 +

Yanğından çıxmışam tam təsadüfən,
İndi və bir dəfə körpəlik çağı.

Səbəbli baş verir həmişə yanğın,

Təmiz təsadüfdür xilassa bəzən.

 +

Burda təsadüfəm, təsadüfiyəm,

Nə qırx il – qırx əsr yaşasam hətta.

Bəzən duruxuram öz astanamda,
Qapım yad görünür – bilmirəm niyə…

 +

Təsadüf imişəm öz ölkəmdə həm,

Nə yerim görünür, nə qalır adım.

Ölkəyə, millətə mənsubiyyətim,
Bir təsadüf imiş, indi görürəm.

 +

Amma baş verərsə üçüncü yanğın,
Salamat canımı əgər çıxarsam,
Yad telefonunda nömrə yığarsam,

Təsadüfi olmaz o nömrə yəqin…

 

15. 07. 2025, Samara

MƏNƏ ÇİYƏLƏK PAYI GƏTİRMİŞ RÖVŞƏN QULİYEVƏ

Qardaş minnərdarlığım,
Bil ki, yerlə göy qədər.

Xəcalətdən qızardım,

Bu çiyləkdən betər.

 +

Talan edib bostanı,
Bağı yağmalamısan,
Belə payı dostuna,

Qıyardı çox az insan.

 +

Sənin yerində hər kəs,

Bu neməti satardı,
Pulunu tez xərcləməz,

Dal gününə atardı.

+

Elə bu  gedişlə də,
Pul yığardı bir kisə,
Nivanı dəyişərdi,
X5 Mersedesə.

 +

Sözüm yox dəyə bircə

Çiyələk dənəsinə.
Ona görə sadəcə,

“Sağ ol!” deyirəm sənə…

 

14. 06. 2025, Samara

UİSTAN ODENİN BİR ŞEİRİNİN İKİ TƏRCÜMƏSİ

Uistan Oden (1907-1973)

 

      MATƏM BLYUZU

                                        Stop all the clocks, cut off the telephone

Saxlayın saatları, telefonları kəsin,

Şirəli sümük atın itlərə ki, hürməsin.

Sussun pianinolar, asta təbil səsiylə
Çıxarın cənazəni, yığılsın yasa gələn.

 +

Haray salsın uçarlar göydə dövrə vuraraq,

Bu ölüm xəbərini yazsın ağ buludlara.

Taxsın ağ göyərçinlər boynuna qara ipək,

Polislər yola çıxsın qara əlcək geyərək.

 +

Şərqimdi, Qərbimdi o, Cənubum, Şimalımdı,

Zəhmət dolu günlərim, istirahət anımdı.

O mənə söz, nəğmədi, o, gündüzdü, o, axşam,

Mən əbədi bilirdim sevgini. Yanılmışam.

 +

Ulduzlar göz oxşamır, ulduzları söndürün,

Açıb-atın günəşi, ayı büküb endirin.

Qırın-tökün meşəni, qurudun okeanı,

Yaxşı nə var qabaqda? Daha ölüb inamım…

 

 

Ingiliscədən tərcümə: X.X.

               Sent. 2012, Samara

 

++++++++++++++++++++

 

HEDLİ ANDERSON ÜÇÜN İKİ NƏĞMƏ

 

I

Saatları saxlayın, telefonları kəsin,

İlikli sümük atın, itin kəsilsin səsi.

Sussun pianinolar, qoyun təbili dincə,

Cənazəni çıxarın, yığılsın idicilər.

 +

İniltiylə hərlənsin baş üstündə uçarlar,

Bu ölüm xəbərini aləmə çəkərək car.

Ağ məmur köynəyinə vurulsun qara düyün,

Qara əlcək geyinsin yol polisləri bu gün.

 +

Şimalımdı, Şərqimdi, Qərbimdi, Cənubumdu,

İşçi həftəmdi, həm də istirahət günümdü.

Gündüzümdü, gecəmdi, o – söhbətim, o – nəğməm,

“Sevgi ölməz!” deyirdim, yanılırmışam demə.

 +

Ulduzları neynirəm – işıqları üşüdür,

Ayı büküb bağlayın, söndürün günəşi də.

Qoy okean qurusun, qoy od düşsün meşəyə,

Bu dünyada ümid yox daha yaxşı bir şeyə.

 

ingiliscədən tərcümə

10.11. 2012. Samara

 

SÖHBƏT

SONY DSC

Üzbəüz, diz-dizə, ya da yanaşı,

Oturub edəsən söhbəti ancaq.

Elə iki nəfər olarsa – yaxşı,

Yoxsa dil deyəni eşitmir qulaq.

 +

Elə iki kəlmə danışan kimi
Cavab verəndə ya soruşulana,
Bir də görürsən ki, yanındakının,
Çevrilib nə vaxtdan üzü o yana.

 +

Onun da çox vacib mövzusu vardır,
O da qonşusuyla danışır demə.
“Məni eşidirsən? Fikrin hardadır”?

“Qulağım səndədir, sözünü kəsmə…”

 +

Hər kəsin ağzında yarımçıq sözü,

Ürəyi deşilir – yox eşidənsə.

Döyülür əsəblə qonşunun dizi:
“Məni eşitmirsən sən heç deyəsən…”

 +

Bir də görürsən ki, qızanda ağzın,
Girib telefona yoldaşın başı.

Dizinə, çiyninə döşəmək azdır —

Bir qapaz salasan başına yaxşı.

+

Şəhərin adamsız sonra yerində,

Gəzib-dolanasan belədən-belə.

Kimsəni görmədən həndəvərində,

Danışasan elə özün-özünlə.

 +

Surətinə uyğun, özünə bənzər,
Deyilir yaradıb insanı Tanrı.

Bəlkə də ondandır təkliyimiz də,

Nemətdir, bilinmir qiyməti, qədri.

 

18. 08. 2022, Samara

ÖLÜRƏM TƏKLİKDƏN ŞƏBƏKƏLƏRDƏ…

08.06 2020

Layiqli adamlar vardı haçansa,
Vardı adamların çürükləri də

Oturub-duranda, danışandasa,
Yaxşı görünürdü içindəkilər.

 

 

Bəlkə İnternetdir ayıbı açan,

Səbəbi sosial şəbəkələrdi —

Abırlı, ağıllı bildiyin insan,

Layka ləyaqəti dəyişib indi.

 

 

Dost vurur sözünü qulaqardına,
Qızıldan qiymətli olsa da kəlmən.

Deyir “dünən məni “layk”lamadın,
Çətin ki, tezliklə özümə gələm…”

 

 

Uşaq da, böyük də “layk” qoy deyir,
Baxmır saqqalına, yaşına baxmır.

Deyir “qırmızı” qoy, “ürək” qoy deyir,
Qoymursan – üzündən zəhrmar damır…

 

 

Ayıra bilmirsən çürüyü safdan,
Dostlar itib gedib, qalan “frend”dir.

Varmı yazdığını oxuyan insan –

Bilmirsən. Bu “layk”ın dəyəri nədir?

 

 

Hamı Platondur, hamı da Kantdır,
Hər qadın üstəlik fotomodeldir.

Hər kəsin vaxtında “layk”ını çatdır,
Qırmızı ürəklə sevgini bildir…

 

 

Yox daha evtiyac ciddi söhbətə,
Daha danışmırıq, “layk”laşırıq.

Unuduruq nədir dost məhəbbəti,
Uyub “layk”larla alış-verişə…

 

 

Qədim dost! Hardasan? İndi sevgilər,
Virtual qırmızı ürəklərdədir.

Hardasan, əzizim? Səsimə səs ver,
Ölürəm təklikdən şəbəkələrdə…

 

10.06. 2020, Samara