Архив тегов | Əziz Orucov

QURBAN MƏMMƏDLİ: «O HEÇ!» ARZU SAYADOĞLU: «BU DA HEÇ!…»

Qurban Məmmədli Xoxahsəndə ev

Mən pedaqoji məktəbdə oxuyanda özfəaiyyət ansamblında tar çalırdım. Məndən və ansamblın rəhbərindən başqa, çalanlar muzdla tutulmuşdular, yəni peşəkar toyçu, “manıs” idilər. Manısların özünəməxsus danışıq, davranış, həyat tərzi və yumor hissi var. Onların arasında ciddi, qaraqabaq adam az  tapılır. Əksəriyyəti tərz çıxarandır, oyunbazdır, arvadbazlıq mövzusunda yorulmadan danışmağa və eşitməyə meyllidir. Klarnetçimizin dışdığı bir əhvalatı hərdən xatırlayıram. Dediyinə görə, özü bu əhvalatın şahidi olmuşdu.

İki manısın davası düşür. İndi bilmirəm, manıslar o vaxt əsasən sözlə davalaşırdılar, yumruq, xüsusən bıçaq nadir hallarda işlədilirdi. Bi iki manısın sözləri tükənəndə biri deyir:

— Sənin arvadın… Filankəslərlə…

O biri manıs halını pozmur və cavabında deyir:

O heç. Sənin də arvadın filankəslərlə…

Bu manıs da  halını pozmur:

— Bu da heç…

Qurban Məmmədli ilə Arzu Sayadoğlunun deyiişməsinə baxanda bu əhvalat yenə yadıma düşdü. Arzu Sayadoğlu üç il bundan əvvəl Kanal 13-də ağzını marçıldada-marçıldada, özünü aktyora bənzədə-bənzədə guya Qurban Məmmdəliyə məxsus mülklərin uzun siyahısını oxuyub. İndi bu çıxışı Q.M. təzədən efirə çıxarır ki, Arzu Sayadoğlu baxıb xəcalət çəksin və üzr istəsin. Mülklərin adı çəkildikcə Qurban Məmmədli iki cür reaksiyta verir. Ya deyir “mənim elə mülküm yoxdur”, ya da deyir “o heç”. “O heç” deyəndən sonra qısa izahat verir ki, baxanlar da onun ardınca desinlər “o heç”. Ancaq bitərəf tamaşaçı kimi deməliyəm ki, “o heç” kimi markalanan xeyli mülk var imiş. Məsələn, Xocahəsən qəsəbəsində iki fərdi ev. Q. M. deyir ki, o evi (demir “evləri”, hərçənd siyahıda iki evdir) kürəkəninin nənəsi nəvəsi üçün alıb, keçirib onun, yəni Qurbanın  qızının adına. Evin bir ya iki olması kimi, nənənin mülkü öz nəvəsinin adına yox, “yad qızının” adına keçirməyi də maraqlıdır. Q. M. deyir ki, nənə o evi (ya evləri?) almaq üçün Naxçıvanda üçotaqlı evi satıb. Sonra əlavə edir ki, nənə arxivdə işləyib. Yəni üçotaqlı evin necə alındığına sübut kimi.

Arxiv işçiləri sovet vaxtı qəpik-quruş alırdılar. Əlavə qazancları arxiv sənədlərini istəyənlərə pulla satmaqdan ola bilərdi…

Sonra Bİləcəridəki evə “o heç” deyir. Onu da qızına ya kürəkənnə vəsiyyət ediblər.

Ödəməli olduğu, ancaq ödəmədiyi milyonun izahatı inandırıcı deyil. Mən Q. Məmmədlinin xətrini çox istəyirəm. Ancaq inandırıcı olmayanda inana bilmirəm. Bu izahatı verəndə cənab Məmmədli özü də qızardı…

Qurban Məmmədli neçə vaxtdır ah-zar edir ki, qızları, nəvələri çöllərdə, kirayələrdə qalıblar.

Bəs Xocahəsəndə, Bİiəcəridə kim yaşayır?

Mən Qurban Məmmədlinn evinin dağıdılmasını qətiyyətlə pisləyirəm və nümunəsiz bu hampazorluğu və özbaşınalığı Azərbaycandakı feodal rejimin ittihamı üçün tarixi hadisə sayıram. Ancaq ədalətsiz rejimlə qarşı-qarşıya duran, açıq üzlə onunla mübarizəyə atılan adam sözündə və və əməlində düz, bütöv olmalıdır. Təəssüf ki, Qurban Məmmədlinin çoxlu ləyaqət və istedadını həlləm-qəlləmlik heçə çevirir. Yəni manıslar deyən heçə yox, əsl heçə…

O ki qaldı Arzu Sayadoğluna, bu insan Dostoyevsinin bəzi pertsonajları  kimi böyük iddiaları, ambisiyaları ilə uzlaşmayan iradə zəifliyi üzündən özünü dolaşdırmış, müxtəlif cildlərə, intriqalara, əlaqələrə  və sövdələrə girmiş, mənəvi oriyentirlərini, bir sözlə, şərəfini itirmiş, xilasını yeni-yeni maskalar taxmaqda görən bədbəxt bir insandır…

X.X.

15. 01. 2024, Samara

 

MÜXALİF JURNALİSTİN 20-Cİ SAHƏDƏ QANUNSUZ EV TİKMƏYİ İKİ STULDA OTURMAQ CƏHDİ KİMİDİR

İdeal adam, əlbəttə yoxdur, ancaq müxalif siyasətçi və özünü müstəqil sayan jurnalist qüsursuz olmalıdır – xüsusən maliyyə məsələlərində. Çünki Azərbaycanda iqtidara qarşı yürüdülən ən birinci və ən ciddi ittiham onun oğru olmasıdır.

Məmurlar müxtəlif yollarla varlanırlar – ölkənin təbii sərvətərini ələ keçirməklə, inhisarçı bizneslə və rüşvətlə. Yüksək rütbəli məmurlar ailədən ya ailəyə yaxın dairələrdəndirlər, təbii sərvətlər, iri biznes (orta biznes, Azərbaycanda demək olar ki, yoxdur) onlardadır. Orta və aşağı rütbəli məmurlar büdcə pulların mənimsəməklə və rüşvət almaqla varlanırlar.

Və Azərbaycan, əlbəttə, rüşvətxorlar ölkəsidir.

Ancaq müxalif siyasətçi və ya müstəqil jurnalist rüşvət verirsə, o da olur guya mübarizə apardığı məmurların tayı.

Anar Orucov, Kanal 13-ün rəhbəri, öz kanalındakı çıxışında “aşağı ranqlı məmurların” – rayonlarda təhsil və maliyyə şöbələrinin müdirlərinin, Bakıda “liftlər idarəsinin müdirinin” on milyonlarla rüşvət pulunu xaricə çıxardıqlarını deyir.

Anar Orucovun qardaşı jurnalist Əziz Orucovu 20-ci sahədə qanunsuz torpaq zəbt edib ev tikməkdə ittiham edirlər.

20-ci sahədə torpağı necə “zəbt edirlər”? Əlbəttə, heç kim, silahlı basqın edib bir neçə sot torpağı ələ keçirmr. Torpağı məmurlarla və inzibati orqanlarla əlbir adamlar satırlar. İnternetdə elanlar da var. Yəni Əziz Orucov torpağı rüşvətlə “zəbt edib”. Torpaq alınandan sonra üstündə tikinti aparılmağına, yəqin ki, yenə rüşvət verilib. Yəni Əziz Orucov bir ətək rüşvət verərək məmurları və polisləri varlandırıb. İndi deyirlər ki, qanunsuz tikilən yüz minlərlə ev var, niyə gözünüz ancaq Əziz Orucovu gördü?

20-ci sahə torpaq

Bu sualın cavabı çox sadədir: qanunsuz torpaq zəbt edib üstündə qanunsuz ev tikən on minlərlə insan, Əziz Orucovdan fəqli olaraq, İnternet televiziyasında rejimi ifşa eləmir, məmurların talançılığından danışmır. On minlərlə insan dilini qarnına qoyub başını girələyir. Sən əgər ölkəyə yiyəlik edənlərin oğurluğundan danışırsansa, onlar da cavab tədbirti görəcəklər. Burda gözlənilməz nə var? Qanunsuzluğa qarşı açıq mübarizə aparan gərək qanunu pozmaya. Həkimə rüşvət verməyi mən istisna edirəm, çünki verməsən, özünü və ya yaxınını əməliiyyat eləmək əvəzinə bıçaqlayıb öldürər. Ancaq torpaq “zəbt eləmədən”, üstündə mülk tikmədən yaşamaq olar. Məsələn, kirayə mənzildə. Xəncərinin qaşı düşəcək? Totalitar rejimlə mübarizəyə qalxmış adam gərək hər cür məhrumiyyətlərə tablaşa. Komfort həyat istəyirsənsə, get sığın rejimə, sən də daraş bir tərəfdən ye.

Əgər torpağın pulunu, məmura, polisə verilən rüşvəti, tikintiyə sərf edilən vəsaiti təxminən hesablasaq, ciddi məbləğ alınar. Bu qədər pulu çətin ki, İnternet kanalı ilə qazanmaq olar. İngilis seqmetində olan videolara cəmi 300-400 baxış olur. Bu nə qədər pul gətirər? Hələ ailənin dolanışığı da var.

Başqa bir çıxışında Anar Orucov onlara qarşı sürülən başqa bir ittihamı, avtomovil hissələrinin ölkəyə qanunsuz gətirilməsini  izah edərək deyirdi ki, hissələri dost-tanış üçün göndərib, qazanc olmayıb.

İnandınız? Mən yox.

Əlbəttə, avtomobil hissələri ilə alverdə pis heç nə yoxdur. Ancaq gərək əvvəlcə telekanalını bağlayasan, ya da Əliyevlərin tərifi kanalına çevirəsən.

Müxalif siyasətçi, jurnalist verdiyi hər bəyanatda, dediyi hr sözdə belə səliqəli və dəqiq olmalıdır. Tofiq Yaqublunun evində axtarışdan sonra arvadı deyirdi ki, evdə bir qəpik olmayıb, qızı deyirdi balışın altında 200 avro olub. Əlbəttə, ailə üçün 200 avro çox kiçik məbləğdir. Ancaq ailə üzvlərinin bir-birinə zdidd getməsi onları etibardan salır.

Anar Orucov bir şəhid anasını məmurun necə təhqir etdiyindən danışır. Məmur deyib ki, “sənin oğlun mənə görə ölməyib”. Jurnalist əlavə edr ki, ananın oğlu canını qurban verib, “dövlət ona bir manat yardım verməyib”.

Bu, doğrudurmu? Şəhid ailəsinə 11 min sığorta pulu verilmirmi? Başqa ödənişlər də var. Demirəm ki, bu, yaxşıdır ya çoxdur. Ancaq “bir manat da verməyib” ittihamı yalandır və bu, Anar Orucovun başqa iddialalrına da şübhə yaradır.

Üstəlik bu monoloqunda Anar Orucov cəsur, mübariz adamlar sırasında Rüfət Muradlının adını çəkir.

Rüfət Muradlı Qarabağın hansı hissəsində, hansı müharibəsində vuruşub və bədəninin hansı hissəsini itirib? Rüfət Muradlıın cəi bir itkisi olub – nədənsə türməyə bığlı girib, bığsız çıxıb. Bığın başına nə gəlib, məlum deyil…

X.X.

06.01. 2024, Samara

«DƏFNDİR ELƏ BİL BU MƏHKƏMƏLƏR…»

İYUL 2023

Bakı. Dekabrdır. Məhkəmə gedir,
Şərlənib növbəti siyasi fəal.

Narkotik, casusluq ya da qaçaq mal –

İttiham çeşidi geniş deyildir.

 +

Polislər küçəni götürüb hədəf,

Boşdur məhkəmənnin qabağı tamam,
Məhkəməyə gələn beş-altı adam,

Qovulub binanın tininə tərəf.

+
Bu nə məhkəmədir – məlum hər kəsə,
Məhkəmə zalında iş həll olunmur,

Hamıya tanış bu gülünc oyundur,

Çoxdan hökm yazıb, iş də kəsiblər.

 +

Dəfndir elə bil bu məhkəmələr.
Dəfndən sürpriz kimdi gözləyən?

Hər insan bilir ki, dirilməz ölən,
Ağlı başındasa insanın əgər…

 +

Gələn beş ya altı… Biri vəkildir,
Biri müttəhimin yazıq arvadı.

Yutuba video video çəkən də vardır,

Eyni şeyi çəkir gör neçə ildir.

 +

Haqdan, ədalətdən şeir deyən var,

Məhkəmə necəsə, şeir də elə.

Tini tərk edləyib sonra gedirlər,
Başları sallanıb, yəqin acdılar…

 +

Yoxsulluq, gücsüzlük qəlbə çəkir dağ,

Mozartı dəfn edir Vyana sanki.

Mozartı, Şuberti olmayan ölkə,
Dünyanı özünə güldürür ancaq…

 

28. 12. 2023, Samara

ALİ BAŞ KOMANDANIN ÇASTUŞKALARI-18

İlham Əliyev 4

Bilməyənə deyim yenə:

Yumruğu dəmirəm mən!

Prezident deyiləm mən,

Sultanam, əmirəm mən!

 + 

Məni tənqid eləsələr,

Tutub dama basıram.

Dərs olmasa bu da əgər,
İran kimi asaram.

 +

Qızıları da kişilərə,

Qatıb damlayıram mən.

Mənə gərək könül verə,
Bu ölkədə hər zənən.

 +

Tanımıram bayden-mayden,
Makronu hərləmirəm.

Tanrı enib gələ göydən,
Onu da saymaram həm.

 +

Londonda kim dərs desə də
Evdə namaz qılsa kim,

Bilsin mənəm başı üstdə,
Eləsin mənə təzim!

 +

Analoqsuz seçki indi,

Keçirirəm yenidən.

Millət, mən özümü seçdim,

Yekdilliklə bəyən sən!

 +

Yediklərin olar haram,
“Yox” desən bu seçimə.

Gözlərini çıxararam,
Dişlərini tökərəm!

 

Mirzə Təbil

19. 12. 2023, Samara

 

BAKIDA HƏBSLƏR: «GÖZƏLLİK OĞRULARI»

Nərgiz Absalamova

90-cı illərin sonlarında bəlkə də Samara kitabxanasına təsadüfən düşmüş bir fransız romanını oxudum. Paskal Bruknerin “Gözəllik oğruları” (Les voleurs de beauté”) romanıında oğurlanan gözəl, çox gözəl qızlardır. Üç nəfərdən ibarət banda Parisdə kütlə içərisində belələrini nişanlayır, dallarınca düşüb izləyir, fürsət yarananda oğurlayıb dərin bir zirzəmiyə salıb qapayır. Gözəl qızları oğurlamaqda bandanın məqsədi  ödəniş almaq deyil. Onlar gözəlliyi mütləq şər kimi görürlər, çünki gözəl olanlar gözəl doğulmayanların hədsiz iztirablarına səbəb olur. Şəhəri gözəllərdən “təmizləməklə” dəstə nəcib bir missiyanı həyata keçirdiyini zənn edir.

“La beauté humaine est l’injustice par excellence. Par leur seul aspect certains êtres nous dévaluent, nous rayent du monde des vivants : pourquoi eux et pas nous ? Tout le monde peut devenir riche un jour ; la grâce, si on ne l’a pas de naissance, ne s’attrape jamais”.

 «İnsan gözəlliyi əzəli olaraq ədalətsizlikdir. Təkcə öz görünüşləri ilə bəzi varlıqlar dəyərdən salırlar, bizi canlılar dünyasında heçə çevirirlər: niyə onlr, niyə biz yox? Hər kəs bir gün varlı ola bilər, ancaq kimə gözəllik neməti doğuluşdan verilməyibsə, onu heç vaxt qazana bilməz”.

Daha bir sitat:

“…la beauté n’est pas une promesse de bonheur, mais une certitude de désastre. les êtres beaux (hommes ou femmes) sont des dieux descendus parmi nous et qui nous narguent de leur perfection…”

“..gözəllik xoşbəxtlik vədi deyil, əksinə, fəlakət əminliyidir, gözəl varlıqlar (qadınlar və kişilər) bizim aramıza enmiş ilahilərdir, onlar kamimilliyi ilə bizə rişxənd edirlər…” (tərcümə mənimdir-X.X.)

Son vaxtlar Bakıda iki gənc qadın jurnalistin həbsi mənim yadıma bu romanı saldı.

Bu həbslərin izahında “ekspertlər” çətinlik çəkirlər, onların fikrincə bu gənc qadınların fəaliyyəti hakim rejim üçün heç bir real təhlükə yaratmır.

Paskal Bruknerin romanında bu həbslərin izahı var. Gözəl, gənc, azadfikirli qızların varlığı yəqin ki, hakim ailənin yuxusunu və iştahını pozur, illərlə yığdıqları sərvət gözlərindən düşür: onların hər şeyləri var, ancaq gözəl və azad deyillər. Əliyevlər ailəsinin və ailəyə yaxınların şəkillərini qabağınıza qoyub baxın: bir gözəl üz, bir sağlam baxış tapmazsınız. Mənimsədikləri sərvət başlarından aşsa da, azad deyillər, xalq tərəfindən sevilmədiklərini bilirlər və xalqdan qorxurlar, keşikçilərsiz, topsuz-tüfəngsiz addım atmırlar.

Həyat deyil, cəhənnəmdir.

Və ona görə qorxurlar ki, ölkədə azadfikirli, azadruhlu adamlar var. Azad insan isə gözəl olmaya bilməz.

Onlar gənc jurnalist qadınların simasında həm də ləyaqətdən, nəciblikədən yaranan gözəlliyi, kölə halına salmağa çalışdıqları insanların arasından seçib oğurlamaqla öz iztirablarını yüngülləşdirməyə çalışırlar. Ancaq əks nəticəyə nail olurlar. Sevincin, Nərgizin gözəlliyi həbsdən sonra yeni çalarlarla parladı. “Gözəllik oğruları”nın nəsibi isə öz ibtidai instinktləri ilə yaratdıqları cəhənnəmdə çəkdikləri iztirablardır…

 

02. 12. 2023, Samara

AZƏRBAYCANDA QOHUMBAZLIQ, YELİÇİLİK YOXDUR… ANCAQ DAHA PİS ŞEY VAR…

sevin_vaqifqızı

Bakıdakı son hadisələrlə bağlı çox düşünəndən sonra iki nəticəyə gəldiim. Bu nəticələrdən biri pozitiv, ikincisi neqativdir. Pozitivdən başlayım.

Çoxdan sabitləşmiş belə bir fikir mövcuddur ki, Azərbaycan həyatına xas ən xoşagəlməz, demokratiyanın inkişafı qalsın, onun yaranmasına mane olan, total korrupsiyaya meydan yaradan cəhətlədən biri traybalizmdir – yəni tayfaçılıq, qohumbazlıq, yerliçilik. Bakıdakı həbslər göstərir ki, bu fikrin heç bir əsası yoxdur.

Məsələn, jurnalist və romançı Əəz Zeynallı həbs edilir. Əvəz Zeynallı yerazdır, Bakı əhalisinin də bəlkə üçdən biri yeraz olar. Əvəz Zeynallının arvadının da kökləri Ermənistanla bağlıdır. Yəni ər-arvad birlikdə götürülsə, bunların Bakıda uşaqlı-böyüklü bir neçə min qohumu olar. Yaxın dostlarını, kirvələrini bura əlavə etsək, Zeynallı tayfasından bəlkə on min adam çıxar. Bu qədər adamın hətta yarısı polis idarəsiin qabağına yığılıb onun xaraba olmalı binasını əlləri ilə silkələsələr, idarə doğrudan da yıxılıb xarabaya dönər. Bu tayfaın üçdən biri, yəni üç-dörd min adam məhkəmədən çox türmələrdəki “press-xata”nı xatırladan məhkəmə binasının ətrafına yığışıb onu hətta üfürməklə yıxıb dağıda bilməzlərmi?

Ancaq Əvəz Zeynallının məhkəməsinə beş min yox, beş-on adam gəlir…

Sevinc Vaqifqızının nə qədər qohumu olar? Bəs yerliləri? Bəs məktəb yoldaşları? Jurnalist həmkarları? Niyə məhkəmənin qabağına gələn yoxdur?

Əlbəttə, jurnalistlərin şərlənib tutulmağı yaxşı deyil, buna pis də demək olmaz, çünki əlahəzrət prezidentin xətrinə dəyər, çünki onun gördüyü işlərə pis demək olmaz… Bu həbslərdə xalq üçün təsəlliverici, parlaq gələcəyə ümid yaradan vacib bir şey var: biz yerliçilikdən azad olmuşuq. Qohumumuzun, yerlimizin başını gözümüzün qabağında kəssələr də, yaxına gedən deyilik. Bunu hamıdan qabaq peyğəmbər kimi uzaqgörən İlham əliyev başa düşüb. Ona görə istədiyi, daha doğrusu istəmədiyi hər adam basır dama, bilir ki, nəinki kənar adamlarının, hətta əzizlərinin də cınqırı çıxmayacaq…

İndi neqativ nətiə. Bu nəticə ondan ibarətdir ki, Azərbaycan Respublikasındakı siyasi rejim faşizmin klassik təyininə tamamilə uyğun gəlir.

İngiliscə Vikipediyada faşizmin tərifi:  ultranationalist political ideology and movement, characterized by a dictatorial leader, centralized autocracy, militarism, forcible suppression of opposition, belief in a natural social hierarchy, subordination of individual interests for the perceived good of the nation or race…”

Yəni:

diktator lider

avtokratiya

müxalifətin zor tətbiqi ilə əzilməsi – bunlar hamısı Azərbaycanda var? Var!

Fərqli olan nədir

“fərdi maraqların millətin ya irqin mənafeyinə tabe edilməsi”. Azərbaycanda fərdi maraqlar milli ya irqi mənafeyə yox, hakim ailənin mənafeyinə tabedir. Bu da Azərbaycandakı rejiin klassik faşizmdən də mürtəce olduğunu ya da rejimin süqut ərəfəsi olduğunu gəstərən deqradiyasına sübutdur….

 

01. 12. 2023, Samara