Bu da zirvə, bu da doxsan –

Yaşın kimi sevindirir?

Halsız, üzgün uzanmısan,

Tükənib gəlib-gedənin.

Yayın ölüb, yazın ölüb,

Gedən  — payız, gələn — payız.

Oğlun ölüb, qızın ölüb.

Nə zəng gələr, nə də kağız…

Bilinmir evin yaşı da,

Əfəlləyib daşı-damı.

Əynin yaş, otağın yaşdı, —

Damır, otağına, damır…

Neçə gündür yağış yağır,

Yol yuyulub, cığır itib.

Sönüb kəndin işıqıarı,

Pəncərəni duman tutub.

Sular qarışır sulara,

Dolur evə vahiməsi.

Bu sel tanrı qarğışısa,

Bəs hanı Nuhun gəmisi?…

16-17 okt. 2012, Samara