Архив тегов | məhbəs

XƏLİL RZAYA, MƏHBƏSƏ

Янв21

 

 

Moskva məhbəsini,

Şərəfləndirib adın.

Salam dar qəfəsinə,

Xəlil Rza, gün aydın!

 

Gün hardan, işıq hardan,

Moskva məhbəsində?-

Gözündə yaş işardı –

Toxta, düşmən görməsim.

 

Dənizlərin buzunda,

Can bərkidən Xəlil bəy!

Titrədin, avazıdın,

Niyə birdən, Xəlil bəy?

 

Qələm qəhət, kağız yox,

Sözün sinədə yandı.

Bura girdin üzü ağ,

Məhbəs ruh sınayandı.

 

Cahana sığmayanlar,

Zindana sığınıblar.

Zindanda sıxılanlar,

Cahana sığınıblar.

 

Moskva ekranında,

Nədir bu tövbə demək.

Bu ekran Qurandımı,

Nəcib kişi, Xəlil bəy?

 

Hanı arxadaşlığın,

Təəsübçəkənliyin?

Hanı qızılbaşlığın,

Hanı döyüşkənliyin?

 

O dalınca gələnlər,

Hayana yönəldilər?

Səni bayraq bilənlər,

Deməli yanıldılar?

 

Sənli, bizli, Xəlil bəy,

Bu gün papaq yerdədi.

Tanrımız ola kömək,

Ruhumuzu bərkidə.

 

09 fevral 1990 Samara

 

 

 

 

 

 

STATE OF EMERGENCY

Янв20

 

Beşik gəmirən bala,

Məhbəs oldu beşiyin.

Generalın əmri var –

Çıxmaq olmaz eşiyə.

 

Vahimələnib şəhər,
Küçələr təlaşlanıb.

Qapını kəsib əsgər,

Əlində Kalaşnikov.

 

Boylanır, hədəf gəzir,

Qara lüləsi tankın.

Tırtılında qan izi –

Əzib indicə haqqı.

 

Qərənfillər qızarır,

Asfaltın qurumunda.

Şəhid qanı sızan yer,

Əbədilik durandı.

 

Hava yolları tutqun,

Bağlı dəmir yolları.

Çata bu xəbər çətin,

Cənab de Kuelyara.

 

Zorun, gücün qurbanı,

Beşiyi məhbəs bala.

Dil açmağın yubanır –

Danışmaq yasaqlanıb.

 

Ayaq qoysan beşikdən,

Bir qara gecəninsən.

Generallar keşikdə —

State of Emergency!

28 yanvar 1990 Samara

ƏBÜLFƏZ ELÇİBƏYİN ÖLÜMÜNƏ

Янв5

Rus qəzetlərindən kifirlik yağır,

Qaradır hər sətrin üzü, həm altı.

Çeçen savaşında itkilər ağır,

Uçarlar vurulur, gəmilər batır.

+

Ölüm xəbərini burda, Elçibəy,

Qəzetlərdən aldım. Qəribik, atam.

Milli rəzalətdən üz çevirərək,

Gedirik. Ölümdür yurda qaytaran.

+

Kələkidə qalxmış qoz ağacıydın,

“Gülxanə”də soldun. Kimdi fərqində?

Türkün vurğunuydun, türkün acıydın,

Toxtayıb vətənə dönürsən indi.

+

Məhbəs qapısını bir vaxt arxanca,

Örtən polis qəlbli qoca general,

Fəxri xiyabanı üzünə açar –

Əvf et – tabutunun! Kütlə, cah-cəlal…

+

Bəzən məğlubiyyət, bəzən qələbə,

Bəzən də savaşdır ölüm. Səninki

Gedişdir – déjà vu! – ancaq bu dəfə,

Oxşamaz, ovutmaz səni Kələki.

+

Firqədaşlarının çiyinlərində,

Fəxri xiyabana gedər cənazən.

Son avqust qızmarı baş hərləndirər,

Ərəb bəlağəti ağır, canüzən.

+

Əfsus! Rusiyanın qəzetlərində,

Bu ali dəfndən yox təfərrüat.

Bəli, ölür keçmiş prezidentlər,

Yataqda… Azardan… Adi əhvalat…

+

Milli mübarizən, uğursuz hərbin,

Burda unudulmuş, Elçibəy, artıq.

Axı cəbhədə də ölə bilərdin,

Ya da sui-qəsddən – buna ustayıq…

+

Yataqda keçindin. Qürbətdə hərçənd,

Xərçəngdən.Vətənə dönürsən indi.

Toxta, sən deyilsən, doğma, uzaq kənd,

Son mənzil birinci prezidentə…

+

Ölkə çalxalandı nə addım atdın,

Ayama qazandın ad-san yerinə.

Xalqına qəribdin, xalqına yaddın,

Elçibəy, qəbrin də qərib görünər.

+

Məzarçı! Mərmər yox, qan-tər hopulu,

Daş gətir Qaradağ karxanasından.

Vaxt gələr açılar Qarabağ yolu –

Bir sıxım torpaqçın yer də saxla sən…

23. 08 – 16.09. 2000 Samara

 

 

RAFİG TAĞIYA

Дек21

 

 

Yorulmur, gecəni gatır səhərə,

Dəmir barmaqlığı ölçür hörümçək.

Gözün həlqəsindən kiçik pəncərə,

Baxır dar həyətə — nə quş, nə çiçək –

Müxtəlif pay alır vətəndən hərə…

 

İndi inandın ki, “bura vətəndir”?…

Moskvanın uzaq xatirələri,

Canıma yüz yerdən sancılır indi.

Yoxsa bu ağrılar, ağrı yerləri,

O vaxt sən vurduğun iynələrindir?

 

Bəlkə də rus qışı yuxuna girər,

Qar tək köynəyi də geyərsən daha,

Yuxuda. Kir basmış yaxanla əgər,

Eynəyini silib baxsan ətrafa,

Sarsıdar canını qanlı ləkələr.

 

Hardasa harasa çağırar hərdən,

Müəzzin. Fikirdən çatlayar başın.

Burda, doktor Rafig, kömək istəsən,

Əli dəyənəkli gələr soydaşın –

Daha arxayın ol, vətəndəsən sən.

 

Bura gəlib çıxdın öz ayağınla,

(Qəlbinin hökmüylə? – demək çətindir…)

Bu məhbəs elə bil gözləmə zalı –

Vətənə iyirmi birinci əsrin,

Gəlişi yubanır – səbrini topla…

29-3-noyabr 2007, Samara