Архив тегов | musiqi haqqında şeir

I.S. BAX. TOKKATA VƏ FUQA RE MİNOR BWV 565

Авг5

20230721_135628

Yarım əsr qabaq, ya əvvəl daha,

Hərdənbir tokkata səslənən zaman,

Veriliş içində, konsertdə ya da,

Canlanan olurdu soydaşlarımdan.

 +

“Bayatı-Şirazdır sanki çalınan,

Gör bizim muğama bənzəyir necə!
Bizdən götürübdür bəlkə bu alman,
Lap bizim muğam tək şirin və incə!..”

 +

Qızırdı qanları “sübutlananda”,
Bu ölməz əsərin “bizimkiliyi”,

Radio, tokkata çıxırdı yaddan,
Fuqaya çatmırdı səbri heç kimin.

 +

Soydaşım nə vaxtdan kitablar yazır,

Dissertasiyalar yazır, yorulmur…

Yazır İnterpola  Baxdan ərizə,
Deyir tapın harda gizlənir oğru…

 +

Bənzər ilk baxışdan çiçək çiçəyə,
Ulduzu ulduzdan ayırmaq çətin.

Bənzərdir musiqi kəlməsi deyə,
Başına “bizimdir” fikri gəlməsin…

 +

Heç muğam özü də bizim deyildir,

Şiraz yaranmayıb əllərimizlə,

Babalar bayatı, bəli, deyibdir,
Yoxdur heç kimin də davası bizlə…

 +

O ki qaldı Baxa…Tokkatasında,
Dərin duyğu da var, təfəkkür də var.

Bizimki elə bil əbədi yasdır,

Bizimki — sızıltı, nalə, yar, əğyar…

 

05. 08. 2023, Samara

HƏSƏNAĞA SADIQOVUN XATİRƏSİNƏ

Авг30

HƏSƏNAĞA SADIQOV

Təşnə ərəb basaraq yanan qumlara ayaq,

Dayanıb dincəlmədən yol gedir su dalınca,

Dərinlikdən suların sərinini duyaraq.
Tapır və lay-lay qazır ovcuna su dolunca.

 =

Musiqi təşnəsiyidi beləcə soydaşım da,
Onu dəridə, simdə, saxsıda duyurdu həm.

Ovsunlayardı əllə, nəfəslə, çubuqla ya,
Ucalan nəğməsiylə dolurdı birdən aləm.

 =

Yerin yeddi qatından təşnə ərəbə necə
Çatır suyun sərini, çatır bəlkə ətri də,

Musiqi də çatırdı sənətkara eləcə,

Gizlənsə də ağacda, saxsıda ya dəridə.

30. 08. 2022, Samara

KLASSİK MUSİQİ

Янв22

2

Bilmirəm, bu, şeytan işi idimi,

Yoxsa ki, Tanrının – kənddə qəfildən,

Keçəl şah qızına vurulan kimi,
Vuruldum klassik musiqiyə mən.

 

 

Qoşub fəsillərə  “Fəsillər”ini,
Gəldi kəndimizə bəlkə Vivaldi.

Mozartla açıldı günəşin eyni,

Sızdı buludlardan, Şopen də gəldi.

 

 

Mən də oğurluqca, xəlvəti, mən də,
Lüdviq Bethovenə qulaq asardım.

Bu işi bir adam biləndə kənddə,

Deyərdi yəqin ki, başım xarabdır…

 

 

Ciddi gizlədərdim mən bu həvəsi,
Yəni anaşa-zad çəkən adam tək.

Yuxuma klassik musiqi səsi,
Gələrdi, elə bil layla deyərək.

 

 

Kənddəsə o vaxtlar radiolarda,
Özünü yırtırdı muğamatçılar.

Qan-yaş axıdılar, yas qurulardı:
Aman, yenə yarı aparıb əğyar…

 

 

Qırx ilə yaxındır mən ordan gedən,
Kənddə nə çalınır bilmirəm indi.

Ancaq Bethoven də, Şopen də hökmən,

Dinən tək gözümün kənd önündədir.

 

 

Bəlkə də hər gecə, bəlkə mən indi,

Burda dinləyərkən Sebastyan Baxı,

Ayın işığıyla sızıb buluddan,
Ata yurdumuza musiqi axır…

 

22.01. 2020, Samara

İTİRİB SƏSİNİ MƏNİMSƏ XALQIM…

Янв31

Çoxlu ölkələr var yer üzündə ki,

Qadınlı-kişili hamı oxuyur.

Beş nəfər bir yerə yığılan kimi,

Bir anda yaradır peşəkar xoru.

—

Kefdən oxuyurlar, həm də sevincdən,
Toyun da, yasın da mahnıları var.

Verərlər baş-başa, çiyin-çiyinə,

Səs-səsə qatılar, mahnı ucalar.

—

Tanrının adına nəğmə deyilən,

Çoxlu məbədlər var yer üzündə ki,

Kişili-qadınlı çiyin çiyinə,

Elə oxuyurlar, ürək kövrəlir.

—

Elə ölkələr var işləyən zaman,

Oxumaq adətdir. Çöldə, zavodda,
Oxuya-oxuya işləyən insan,

Əlləri məşğulsa, ruhu azaddır…

—

Bizəsə oxumaq sanki yasaqdır,

Çaşıb oxuyarsan – fitə basarlar.

Xəlvətə çəkilib kim oxusa da,
Tutub utandırar, asıb-kəsərlər.

—

Bizdə sevgi ayıb sayıldığı tək,

Oxumaq da ayıb havalananda.

Sevgi nəğməsini sevənçin gərək,

Manıslar oxuya qaval əlində.

—

Oxuyur Avropa, Yapon, Afrika,

Gürcülər oxuyur verib səs-səsə.

İtirib səsini mənimsə xalqım,

Ya da sinəsində salıb qəfəsə.

—

Nə dərddən oxuyur xalq, nə sevicdən,

Hamı xəlvət gülər, gizli də ağlar.

Beşiyin başında analar indi

Layla deməyi də yadırğayıblar.

—

Xalq varsa, var xalqın mahnıları da,

Neçəsi şöhrətli, şanlı, möhtəşəm.

Çoxdan ötübsə də ömür yarıdan,

Xalqımı oxuyan görməmişəm mən…

30-31. 01, 2017

Samara