(THE DOOR İN THE DARK)
Otaqdan otağa gedəndə gecə,
Yolu yoxlayardım əl gəzdirərək.
Alaqapıdansa keçəndə gərək,
Salaydım qolumu yanıma tezcə.
Alıb sayıqlığı qapı əlimdən,
Başıma çırpıldı elə qəfildən,
Ağrıdan, bilirəm, üzüm əyildi.
Yəqin adamlarla şeylərin indi,
Mehriban vəhdəti pozulub gedir.
Qapı həmin qapı, qıfılı özgə,
Hasar ucaldılıb bir neçə daş da.
İt hürmür, duyaraq iyini bəlkə
Köhnə zəncirindən, baxır təlaşla.
İndi yıxılardı ayaqlarına,
Bir vaxt bu xaltanı gəzdirən köpək.
Burnunu sürtərdi başmaqlarına,
Ulardı, yad torpaq iyini bilcək.
Əyilmək istəyir, əyilmir, gedir,
Zəncir cingiltisi, boğuq bir hürüş.
Baxır, addımını keçən ləngidir,
Tanımır. Gör haçan olub son görüş…
Qatar sıyrılaraq çıxır şəhərdən,
Sancılır zülmətə. Vaqonda yeri
Yandadır. Söykənib şüşəyə düşən
Əksinin çiyninə, yuxuya gedir…
16 may 2007, Samara
xeyrulla xayal 