CON DONN                    (1572-1631)

                       Here take my Picture

Budur, al şəklimi, hərçənd gedir, vidalaşıram,

Səninkisə könül evimdə, ürəyimdə yaşar.

Şəklim oxşar mənə kölgəm kimi, ölsəm — o zaman,

Dönərəm kölgəyə, öz kölgəmə oxşarlanaram.

Və qayıtsam da – qar-yağış döyülü. Qanlı qabar,

Qalar ovcumda qabardan, üzüm, sinəm qızmar

Günəş altında təzə rəng alar. Basar saqqal,

At oynadar hələ də sanki başqa fırtınalar.

Dönər bədən özü bir torba sınıq sür-sümüyə.

Dərimi çatladıb barıt və çatdırıb iliyə.

Əgər rəqiblərim səni məzəmmət etsələr ki, nədən,

Axı mənim kimi bir vəhşini sevirsən sən,

Mənim bu şəklim onda göstərərdi keçmişimi
Zədələr incidirmi, onlara de, başqa kimi?

Ziyanmı çəkdi namusum ya onun idrakı?

Azaldı sevgisi? Yox — eşqi, odu əvvəlki,

İçindəsə nə təmizlik, nə incəlik vardı –

Süddü eşqçin, sevilər südsə uşaqlıq vaxtı.

İndi yetkinliyə çatmış, yaşa dolmuş sevgi,

İçdiyi başqa içkidir, dəyişibdir zövqü.

ingiliscədən tərcümə

16.12. 2012, Samara