anamın xatirəsinə

Yarıladım tikəmi,
Yarıac qalanda da.
Dözdüm sabaha kimi,
Yedim qalanını da.

—

Gəncdim, onda zamana,
Vardı inam, etibar.

Yox idi şübhəm buna:

Bu günün sabahı var.

—

Sabaha qoydun belə,
Nə qədər işimi mən.

Neçə sabahlar gələ,
Yenə bitirməmişəm.

—

O vaxtlar cavan idim,

Cavanda ağıl olar?

Ürəkdən inanırdım,
Sabahın sabahı var.

—

Hamı ağac əkən vaxt,
Dedim sabah əkərəm.

Sabah qan-tər axıdar,
Yaxşı ev də tikərəm.

—

Yaş az, ağıl da elə.

Tikmədim, axıdıb tər.

Sabahı gözləməklə,
Ötüb keçirdi günlər.

—

Anama iki kəlmə,

Deməliydim, demirdim.

Sabah nə, ay nə, il nə,
Əsri mən yelə verdim…

—

Deyirdim ki, deyərəm,

Mən sağam, anam da sağ.

Bu günü yola verim,
Deyərəm hökmən sabah…

—

… Tikəni böldüm iki,
Yoxsa boğazda qalar.

Daha inanmıram ki,

Bu günün sabahı var…

07.09. 2021, Samara