I.
Evləndim dalaşqan bir arvadla mən,

Noyabr ayının on dördü günü

Elə danışqanmış, elə deyingən,

İstədim yetişə ömrümün sonu.

Dözdüm uzun zaman onun zülmünə,
Günlərim kədərli, hüznlü idi.

Ancaq rəhmi gəldi Tanrının mənə,

 Artıq arvadımın həyatı bitdi.

 II.
Birgə ömür sürdük iyirmi bir il,

Yaşadıq ər-arvad kimi birtəhər.
Nəhayət, ayrılıb getdi o qəfil,
Hara getdiyini yox verən xəbər.

Boynuma alıram, biləm o harda —
Heç də tərif üçün bunu demirəm —
Lap yeganə arvad ola dünyada,
Mən ona yaxın da gedən deyiləm.

 III.

Yaxşı basdırılıb onun cəsədi,

Yatdığı qəbir də gözəl qəbirdir
Yəqin cəhənnəmdə deyildir indi,

Çünki şeytanı da o çərlədərdi.

Mənə elə gəlir o göylərdədir,

Çaxan ildırımla odur qışqıran.

Yarır buludları, dərbədər edir,
Və tanış səsini eşidirəm mən.

ingiliscədən tərcümə

09. 05. 20204, Samara

+++++++++

Robert Burns

Joyful Widower.

I

I married with a scolding wife
The fourteenth of November;
She made me weary of my life,
By one unruly member.
Long did I bear the heavy yoke,
And many griefs attended;
But to my comfort be it spoke,
 Now, now her life is ended.

                      II         
We liv’d full one-and-twenty years
A man and wife together;
At length from me her course she steer’d,
And gone I know not whither:
Would I could guess, I do profess,
I speak, and do not flatter,
Of all the woman in the world,
I never could come at her.

III.

        Her body is bestowed well,
A handsome grave does hide her;
But sure her soul is not in hell,
The deil would ne’er abide her.
I rather think she is aloft,
And imitating thunder;
For why, methinks I hear her voice
Tearing the clouds asunder.