Архив тегов | Lermontovun şeirləri

                 MİXAİL LERMONTOV. QAYA

Лермонтов_Кавказский_вид_возле_селения_Сиони.jpg                           

MİXAİL LERMONTOV

                                (1814-1841)

           QAYA

     Ночевала тучка золотая…

Qızıl bulud gecələdi,

Nəhəng qaya sinəsində.

Yola vardı səhər tezdən,

Maviliklə dəcəlləndi.

 

Qayanınsa  nəm iz qaldı,

Qırışında. Durub tənha,

Fikrə dalıb qoca qaya,

Səhrada səssiz ağladı.

 

1841

Ruscadan tərcümə

27.11. 2017

“Sioni kəndi yaxınlığında Qafqaz məzərəsi” şəkli  M. Y. Lermontovundur. Kətan, yağ, təxm. 1837-38
 

MİXAİL LERMONTOV. «AYRILSAQ DA, SƏNİN PORTRETİNİ…»

LERMONTOV

MİXAİL LERMONTOV           

                                Расстались мы, но твой портрет…

 

Ayrılsaq da, sənin portretini,

Hələ gəzdirirəm sinəmin üstdə.

O mənim ruhuma sevinc gətirir,

Bəxtəvər günlərdən qalan isti də.

 

Təzə ehtiraslar canı yandırır,

Onu həminki tək sevirəm fəqət.

Sındırılan sənəm – yenə Tanrıdır,

Tərk edilən məbəd – yenə də məbəd.

1837

Ruscadan tərcümə

30.09.2017

Samara

 

MİXAİL LERMONTOV. YUXU

LERMONTOV

MİXAİL LERMONTOV

              YUXU

               В полдневный жар в долине Дагестана…

 

Dağıstan düzündə günorta üstü,

Sinəmdə qurğuşun düşmüşəm halsız.

Sönməmiş hələ də yaramda tüstü,

Qanım damla-damla hələ də sızir.

 

Tənha uzanmışam düzün qumunda,

Sıldırım qayalar hər tərəfimdə.

Sarı zirvələri günəş yandırır

Məni də yandırır, yatmışam fəqət.

 

Və girdi yuxuma al-əlvan yanan,
Axşam ziyafəti doğma diyarda.

Başları çələngli neçə gənc xanım.

Məndən danışırdı şən üzlə orda.

 

Amma qoşulmayıb bu şən söhbətə,

Bir qız oturubdur dərin fikirli.

Qəlbini yuxuya nədir qərq edən,

Nədən bu dalğınlıq – bir allah bilir;

 

Girər yuxusuna Dağıstan düzü;

Yatır tanıdığı bir meyit orda.

Soyuya-soyuya hələ qan sızır,
Hələ tüstülənir dərin yara da.

1841

Ruscadan tərcümə

29.09.2017

Samara

 

MİXAİL LERMONTOV. SÖVDƏ

LERMONTOV.jpg                           

MİXAİL LERMONTOV

              SÖVDƏ

                Пускай толпа клеймит презреньем…

 

Kütlə nifrətiylə damğalasın qoy,

Bizim müəmmalı birliyi hər an.

Kütlənin gözündə, neynək, eybi yox,
Nikah bağlarından sən kənardasan.

 

Bütləri önündə dünyanın fəqət,

Diz üstə çökmürəm, əyilmirəm də.

Sənin tək mənə də tanış cəmiyyət,

Nə nifrətə layiq, sevgiyə nə də.

 

Mən də sənin kimi kef-damaqdayam,

Hamıya yaxınam, hamıdan uzaq.

Dostam dəliyə də, ağıllıya da,

Tabeyəm qəlbimin səsinə ancaq.

 

Qədrini bilmirik xoş günümüzün,

Ancaq adamlara veririk dəyər.

Xəyanət etmərik bir-birimizə,

Və aldada bilməz bizi özgələr.

Tapışdıq səninlə  necə dünyada,

Yenə ayrılarıq bir gün eləcə.

Bizim sevgimizin yoxdu sevinci,

Dərdi olmayacaq ayrılığın da.

1840

Ruscadan tərcümə

28.09.2017

Samara