Səhv etmirəmsə, son 25 il ərzində Azərbaycanın ya 700 ya bundan da çox kəndi işğal olunub. Və 25 il ərzində presedentsiz say çoxluğuna, hərbi büdcə üstünlüyünə baxmayaraq, Azərbaycan ordusu bir kəndi də ermənilərdən geri ala bilməyib, üstəlik bu müddət ərzində yüzlərlə əsgər və zabitimiz həlak olub. Millətin belə bir faxiə və rüsvayçılıq yaşadığı vaxtda onun ziyalı və siyasətçilərinin “türkəm, yox, türk düyiləm” davasıyla məzələnmələrini görəndə xəcalətdən yerə girmək istəyirsən…

İndi də bəstəkar, 30-40 il qabaq Bethoveni və Hacıbəyovu eşitməyən qulaqlara xoş gələn bir neçə düdük mahnı yazmış Cavanşir Quliyev bu zırraxanaya qoşulub və Moderator.az saytına verdiyi müsahibədə o qədər irəli gedib ki, Azərbaycan dilini “türk dilinin şivəsi”adlandırıb.

Belə vələdəzzinalara, bastardlara nə deyəsən?

Bu adam dilimizin varlığını inkar edir. Öz başını, ailəsini soxub türklərin qoltuğunun altına, millətinin dilini, yəni millətin özünün varlığını inkar edir!

Ləzgi balasının meyidi ay yarım ermənilərdə qaldı, valideynlərinin, yaxınlarının ürəyinə dağ çəkildi, bu “türk” Cavanşir Quliyev arvad-uşağına vurub qoltuğuna, gedib oturub Kiprdə, türkçülük davası eləyir.

Bu cənab iddia edir ki, onun türklülüyünü “Nizami bağıra-bağıra ona deyir”.

Bu bastardı yıxasan yerə, deyəsən Nizaminin bir beytini orijilnalda de, yəni Nizami necə yazıbsa, elə de. Deyə bilməyəcək. Onda zoğal ağacından dəyənəyi götürəsən, harası ağrıyır, vurasan orasına.

Həmin moderator.az saytı “professor” və “şair” Vahid Əhmədin videosunu da yayıb. Vahid Əhməd eniylə uzunu uyğun gəlməyən şeirdə iddia edir ki, “öləndə türk kimi öləcək”.

Baxırsan bu bastardın şəklinə, ətli-yağlı sifətinə, görürsən ki, bu adam ölsə, ancaq yeməkdən, qarınqululuqdan  öləcək…

Və bu vələdəzzinalar, “türçülüyü” saqqız edib çeynəyənlər ölkəni dağıdırlar, onun ordusunu sarsıdırlar. Çünki ermənilərlər üzbəüz səngərlərdə tərtərlilərlə, sayanlılarla, tovuzlularla, sabirabadlılarla, beyləqanlılarla çiyin-çiyinə oturanlar ankaralılar, istambullular, izmirlilər, kiprlilər yox, lerikli, astaralı talışlar, qusarlı ləzgilər, qubalı tatlardır.

Və Cavanşir özü, ailəsi vətəninin ləyəqəti uğrunda vuruşmursa, heç olmasa, vuruşanları ruhdan salmasın, Kiprdə düdüyün çalsın, ya da düdfüyünü soxsun…