Süleymanın ölümünün ildönümünə

Ucalır hər yerdə sənin adınla,

Möhtəşəm binalar. Sayları adlar

Bəlkə məbədlərin sayını belə.

Gələr boynu bükük, gələr hüznlə,

Gələr qaşqabaqlı, canı ağrılı,

Xaça, ayparaya, bütə bağlılar.

Xəstəlik olsa da adın, özünsə,

Bəlkə də talesən, yazısan bizə.

Ya bəlkə taleyə hökm verənsən,
Ya bəlkə yazının müəllifisən.

Bu hospitalları, bu hospisləri,

Bürüyən ağrıyla dolu səslərin,

Nə gündüz, nə gecə kəsilməyi var –

Sənin qüdrətinlə ucalar onlar.

Həm ağrının özü, həm ağrıdansan,

Sən həm yaranışsan, həm yaradansan.

Varsan! – şübhəsi yox buna kiminsə,

Tanrı deylsən də, tanrı kimisən.

Açılar-örtülər qəm qapıları,

Gecəli-gündüzlü hospitalların.

Məgər onlar ağrı məbədi deyil?

Tanrının evi tək əbədi deyil?

…Həmişə, hər yerdə səcdədəyik biz,

Ya boynumuz bükük, ya da dizimiz.

                                          8 yanvar-11 fevral 2012 Samara