İsa Qəmbərin oğlunun toyundan çəkilən şəkillərə baxırsan, fikir götürür…

Zalda arvadlı-kişili bəlkə min adam var. Bunlar hamısı, şübhəsiz ki, İsa Qəmbərin yaxın adamlarıdır, onunla həmfikir olanlardır. Və bu min nəfərdən də hər birinin toyda iştirak etməyən beş-on yaxını, həmfikiri var. Toplasan, böyük bir rəqəm alınar. Müxalifət rəhbərinin, prezidentıiyə namizədin belə sıx ətrafının olmağı, əlbəttə, yaxşıdır. Ancaq Azərbaycan spesifik ölkədir. Ölkədə nəinki hakimiyyətin dəyişməyi, hətta hakimiyyyətin özünü necə aparmağı seçkilərdən çox insanların vətəndaşlıq fəallığındn asılıdır. Müxtəlif formalı dinc küçə aksiyaları hələlik Azərbaycan üçün, təəssüf ki, daha vacibdir. Bunu müxalifət liderləri də yəqin başa düşərlər. Elədirsə, niyə həmin aksiyalarda cəmi 100-150 adamlar iştirak edirlər? Niyə bu toya yığışmış xanımlar və bəylər o aksiyalara qatılmırlar? Bu özgə əliylə ilan tutdurmaq deyilmi?

Toy öz kütləviliyi ilə, dəbdədəliyi ilə həyatımızdan çıxmaq istəməyən, əksinə daha da vüsətlənən arxaiklik nümunəsidir. Və müxalifət məişətdə müasir ola bilmirsə, ölkə idarəsində, siyasətdə müasir ola bilərmi?

Və ümumiyyətlə, Azərbaycanın ən yaxşı gənclərinin türmədə yatdıqları bir vaxt belə dəbdəbəli mərasimin keçirilməsi düzdürmü?