Yağış pəncərəmi döyür bayaqdan,

Dəzgahın başında fəhlə girincdir.

Sən bir ağazadə, atan da knyaz,
Mənsə adi küçə müğənnisiydim.

Bədəməl taledən mən oxuyurdum.
Qızıla tutulmuş məhəccər üstdən,

Verdiyin nə qəpik, nə də rubldu —
Hədiyyə alırdım təbəssümündən.

Ancaq qoca knyaz işi bilən tək,

Oğlundan ordeni-medalı aldı.

Nökərə-lakeyə  əmr eləyən tək,

Qızcığaz küçəyə dərhal atıldı.

İçib sərxoş oldum o gecə mən də,

Nə qəm! O bəxtəvər dünyada məndim
Şanlı knyaz qızı, mən – ağazadə,

Sən adi bir küçə müğənnisiydin!

1919

Ruscadan tərcümə

04-06. 09. 2019

Samara

В мое окошко дождь стучится.
Скрипит рабочий над станком.
Была я уличной певицей,
А ты был княжеским сынком.

Я пела про судьбу-злодейку,
И с раззолоченных перил
Ты мне не рупь и не копейку, —
Ты мне улыбку подарил.

Но старый князь узнал затею:
Сорвал он с сына ордена
И повелел слуге-лакею
Прогнать девчонку со двора.

И напилась же я в ту ночку!
Зато в блаженном мире — том —
Была я — княжескою дочкой,
А ты был уличным певцом!

Год написания: 1919

Skripkaçı olub hansı babamsa,
Süvari və oğru olub həmçinin.

Mənim də ruhumda sərsərilik var,
Külək qoxusudur ətri saçımın.

Omu, qarabəniz, arabalardan,
Ərik oğurlayan mənim əlimlə?

Qızğın taleyimə müqəssir olan,

Saçı buruq-buruq, burnu əyilən?

Xışla yer sürənə baxıb, dişində
İtburnu çöpünü oynadardı o.

Yoldaşlığı yoxdu, çapıqdı hərçənd,
Sevgili kimi də ad çıxardı o.

Çubuğun, muncuğun, ayın aşiqi,
Azarı – qonşuda hər cavan arvad…

Və mənə nədənsə elə gəlir ki,

Bir az qorxaq olub sarıgöz əcdad.

Ruhunu quruşa satıb beləcə,

Gecə məzarlıqdan uzaq qaçardı.

Çəkmənin quncunda, həmişə, məncə,

Əcdadımın iti bıçağı vardı.

Çox olub, əminəm, qəfilcə tindən

Tullanıb çevik bir pişik sayağı.

Nədənsə bu gəldi ağlıma birdən:
O heç vaxt skripka çalan olmayıb!

Vecinə olmayıb dünyada heç nə,
Keçən ilin qarı yayda elə bil!

Skripkaçıydısa əcdadım necə,

Mən də şair oldum indi elə bir.
23 iyun 1915

Ruscadan tərcümə

02-03. 09. 2029, Samara

Какой-нибудь предок мой был — скрипач,

Наездник и вор при этом.

Не потому ли мой нрав бродяч

И волосы пахнут ветром? Читать далее →

Ciddi ifadəli uzunsov oval,
Geniş ətəkləri qara paltarın.

Təkəbbürlə dolu incə dodaqlar –

Gənc nənə! kim öpdü görən onları?

Bir zaman sarayın salonlarında,

Şopen valslarını çalan əlləri…

Soyuq ifadəli yanaqlarında,

Yay kimi burulub düşən telləri.

Birbaşa zillənən baxış tələbkar,
Baxış hər an hazır müdafiəyə.

Məgər gənc qadınlar beləcə baxar?

Gənc nənə — kimsiniz, deyin, nəhayət!

Nə qədər imkanlar apardınız Siz,
İmkansızlıqlar da – görün nə qədər! —

Polyak qız, iyirmi yaşında bir qız,

Yerin gözüdoymaz dərinliyinə!

Sakit, məsumdu gün, küləksə sərin.

Ulduzlar səmada sönüb, qaralıb.

Ürəyim bu qəddar qiyamı yəqin,
Nənə, deyirəm ki,  sizdən irs alıb!

9 sentyabr 1914

Ruscadan tərcümə

24-25. 08. 2019, Samara

Марина Цветаева

Бабушке

Продолговатый и твердый овал,

Черного платья раструбы…

Юная бабушка! Кто целовал

Ваши надменные губы? Читать далее →

«Нет, легче жизнь отдать, чем час…»

Yox, bütün həyatdan mənə əzizdir.

Bircə saatı da bu xoş dumanın.
Mənə buyurursan – yeganə əmr! —

Həm yatım və həm də erkən oyanım.

 
Üstəlik gözlərim qapanan andan,

Gərək yuxular da görməyəm gecə.

Əgər gözlərimi özün qapasan,
Etibarlı olar qadağa məncə.

Qorxuram yatmaya gözlərim amma

Tabutda – gəlməyə ölüm yuxusu.

Bayquşu gecəyə burax, yatmayan —

Yuxusuz qalanın yanına uçsun.

Ruscadan tərcümə

14.08. 2019, Samara

Нет, легче жизнь отдать,  чем час

Сего блаженного тумана! —

Ты мне велишь — единственный приказ! —

И засыпать, и просыпаться — рано.

 Пожалуй, что и снов нельзя

Мне видеть, как глаза закрою, —

 Не проще ли тогда — глаза

Закрыть мне собственной рукою?

Но я боюсь, что все ж не будут спать

Глаза в гробу — мертвецким сном законным.

Оставь меня. И отпусти опять:

Совенка — в ночь, бессонную — к бессонным.

14 мая 1920