Sən indi elə ağır, elə sönüksən indi,
Şöhrətdən və arzudan dönüb əl götürəndən.
Mənə əzizliyinsə dəyişməyib, həmindir,
Tutqun olsan nə qədər, yenə sevimlisən sən.
+
Çirkindir gecələrin, şərab içirsən indi,
Ayırmırsan aşkarı yuxuda gördüyündən.
İztirablı gözlərin amma yaşıl rənglidir,
Rahatlıq tapmamısan görünür şərabda sən.
+
Ürəksə istəyir ki, tezliklə ölüm gələ,
Lənətləyir taleyin müdhiş yavaşlığını.
Tez-tez gətirir indi qərbdən əsən küləklər,
Sənin qınaqlarını və yalvarışlarını.
+
Sənə dönməyə ancaq cəsarətim çatarmı?
Bu günlər vətənimin solğun səması altda,
Bacardığım oxumaq, bir də xatırlamaqdır,
Sənsə cürət eləmə məni salasan yada.
+
Beləcə günlər keçir, çoxaldaraq kədəri
Sənin üçün Tanrıya, yalvarım necə, söylə?
Doğru anladın: sənə mənim sevgim elədir,
Öldürə bilməmisən onu sən özün belə.
1911
ruscadan tərcümə
25. 02. 2024, Samara
++++++++++++++++++
Анна АХМАТОВА
Так дни идут, печали умножая.
Как за тебя мне Господа молить?
Ты угадал: моя любовь такая,
Что даже ты не мог ее убить.
Ты пьешь вино, твои нечисты ночи,
Что наяву, не знаешь, что во сне,
Но зелены мучительные очи, —
Покоя, видно, не нашел в вине.
И сердце только скорой смерти просит,
Кляня медлительность судьбы.
Все чаще ветер западный приносит
Твои упреки и твои мольбы.
Но разве я к тебе вернуться смею?
Под бледным небом родины моей
Я только петь и вспоминать умею,
А ты меня и вспоминать не смей.
А ты теперь тяжелый и унылый,
Отрекшийся от славы и мечты,
Но для меня непоправимо милый,
И чем темней, тем трогательней ты.
1911 г.
xeyrulla xayal 