Yuxuma girər atam

Bəzən gecəaşırı.

Qəfil gələr, oturar,

Nə dinər, nə danışar.

Ha yalvaram, and verəm,
Susar qaşlı-qabaqlı.

Qəfil də durar gedər,

Baxışları qınaqlı…

Yuxular təlaşlı, kəm,

Təəssüratı acı –

Kim deyir ki cəhənnəm

Sonra olacaq?

Qardaş xiffəti yorur –

Görüşə tələsirəm.

Əlindəki soyuqluq,

Ləngidir nəfəsimi.

Susur, duruxur anam,

Könülsüz gülür bacım –

Kim deyir ki cəhənnəm

Sonra olacaq?

Uzaqlardan qanrılıb

Mənə baxan o qadın…

Lənətləmir, qarğımır,

Bəlkə heç qınamır da.

Adımısa dilinə

Bir də gətirməz ancaq –

Kim deyir ki cəhənnəm

Sonra olacaq?

Bilirəm, yeri-göyü,

Ağacları, quşları –

İndi hansını deyim –

Ən çox da uşaqları

İncitmişəm. Yox mənim

Bəraətim, əlacım –

Kim deyir ki cəhənnəm

Sonra olacaq?

Ömür keçdi. Qalan vaxt

Nə bir səhv düzəltməyə,

Nə də günah yumağa

Çatar. Bu vaxt bəs edər

Xatırlayaraq hər dəm

Ağrınmağa. Sonacan –

Kim deyir ki cəhənnəm

Sonra olacaq?

                                          19 yanvar 2007, Samara