
Ikimiz oynardıq giləmeyvələr
İşıqlı nöqtətələr kimi közərən,
Sıx meşəlikdə biz; bir ilə qədər,
Yaşda böyük idi yalnız o məndən.
+
Cürbəcür, davalı kitablar idi,
Bizi bu oyuna həvəsləndirən.
Şamlardan xışıltı eşidilirdi,
Dünya ətirliydi hüdudsuzdu həm.
+
Boya-başa çatdıq. Və yetişdi hərb,
Bədnamlıq illəri, əzablı zaman.
Bir dəfə sakitcə mənə dedilər,
Dostun öldürülüb, o şən, şux oğlan.
+
Daha sərt və sadə olsa da hər şey,
Oynadığı oyun həminki idi,
Yaxşı yadımdadır: meşədə mərsin
Elə bil qızıl qan gilələriydi.
ruscadan tərcümə
09. 09. 2024, Samara
+++++++++++++++
Владимир НАБОКОВ
Памяти друга
В той чаще, где тысяча ягод
краснели, как точки огня,
мы двое играли; он на год,
лишь на год был старше меня. Читать далее


