Hər şeydən musiqi öncə bu işdə,
Üstün tut həmişə nə tay deyilsə.
Havada nə tamam itib gedirsə,
Surəti görünmür, yox çəkisi də.
—
Sözün aldatmasın gözəl gəlişi,
Bir az ikrahla bax, seçsən hansını,
Daha çox sevilir bayağı mahnı,
Onda dəqiqliklə güman qarışıb.
—
Can alan gözlərdir duvaq dalından,,
Ilğımdır, gün yeri yandıran zaman.
Payızda səpilib göyə, sayrışan,
Ulduz işığıdır maviyə çalan.
—
Yalnız çalarların məziyyəti var,
Rəngi qoy qırağa, çaları saxla!
Arzuya calanar arzu çalarla,
Qamışı tütəyə çevirər çalar!
—
Uzaq ol ölümcül atmacalardan,
Eyhamdan, məkrli gülüşdən uzaq.
Bütün bu mataha hopub sarımsaq,
Rədd elə, Səmanı nə var ağladan,
—
Yapış, bəlağətin boynunu sındır!
Qanın soyumamış pis olmaz hələ,
Ağıl da verəsən qafiyələrə.
Verməsən, çox hoqqa çıxarar andır.
—
Bəllimi onlarda olan fəsadlar?
Hansı başıxarab ya da karqulaq,
Əlində düzəlib ucuz bu şaxşax,
Səsində nə ahəng, nə incəlik var?
—
Musiqi öncədir, həm də zəruri!
Yazdığın qoy olsun qanadlı bir şey,
Şığısın, qəlbindən qoparaq şeir,
Başqa sevgilərə, göylərə sarı.
—
Dolaşsın şeirin harda azaddır,
Sərt səhər yeliylə sığallanaraq,
Nanədən, zirədən xumarlanaraq.
Qalan başqa nə var — ədəbiyyatdır…
1874
Fransızcadan tərcümə
01-03.10. 2021, Samara
Paul VERLAINE
1844 — 1896
Art poétique
Et pour cela préfère l’Impair
Plus vague et plus soluble dans l’air,
Sans rien en lui qui pèse ou qui pose.

