Архив тегов | qocalar

BAKININ KÜÇƏLƏRİNDƏ FAYTONLAR GEDƏR…

Bakının küçələrində faytonlar gedər.

Bəzəkli faytonlarda

Sürərtdən yorulmuş cavanlar gedər.

Tumar yallı atlar,

Qotazlı yallı atlar

Döyəclər asfaltı,

Daş yollarda ötən əsrin havası çalınar.

Çərkəzi çuxalı qocalar,

Yarıyuxulu qocalar,

Otururlar qozlada başıaıağı.

Elə bil qozlada doğulublar,

Qozlada qocalıblar.

Faytonçular ünvan deməz atlara,

Faytonçular tələsdirməz atları.

Əylənməkçin dolaşırlar şəhəri

Fayton sərnişinləri.

Bakının küçələrində
Bəzəkli faytonlar gedər –

Ötən əsrdir, ölən əsrdir,

Girib faytona şəhəri gəzir.

Bakının küçələrində

Əlvan çullu atlar gedər,

Kişnəməyi yadırğamış,
Yorğa yerişi yadırğamış

Yaman hallı atlar gedər.

Bakının küçələrində

Təkərləri daş yollarda təbil çalan,

Qozlasında başıaşağı qocalar büzüşən,

Qudurğan maşınların yanından

Ehtiyatla sivişən

Faytonlar gedər.

Faytonlarda

Şubalı, saqqallı, qəlyanlı cavanlar gedər…

 

                                                                          03 yanvar 1976, Bakı

 

 

 

ON BEŞ — ON ALTI YAŞDA

 

Tünd şərab kimidir o vaxtlar həyat,

Gün keçmir – içilir, qaynadır qanı.

Sevgi, donkixotluq – gülür camaat.

Bu meyi tərgitmək, həyatı yəni,

Tərk etmək istəyi sarsıdır canı –

Başını divara vurmağın gəlir.

Ya da xəyalında açdığın atəş,

Beynini dağıdır, sinəni dəlir.

Addımınsa ürkək, yerişin yavaş,

Öz ürək səsin də doğurur təlaş.

Çənəsi çəlikdə, gözü sulanan,

Günləri su kimi içib dolanan,

Qocalar görürsən – başın hərlənir…

                               iyun – 5iyul 2008, Samara