Günaşırı gəlir, ya hər gün gəlir,
Parkın qırağında tutur yerini.

Bir anda məhəllə göyərçinləri,

Yığışıb doldurur həndəvərini.

—

Yaşının dibi yox, qədimdir qarı,

Sulu gözlərində işıq var ancaq.
İncəlib, gödəlib, çəlimsiz, arıq,

Qonsa bir budağa, saxlayar budaq.

—

Plastik paketdə gətirdiyiylə,
Fikirli yemləyir göyərçinləri.

Havada qapılır, udulur gilə,
Quşlar bir-birinin çiyninə minir.

—

Eyni bir nöqtəyə göz dikib qarı,
Hay-küyü kəsilmir göyərçinlərin.

Özü heç yeməyib bəlkə naharı,
Yesə də, bir quşdan az yeyir  yəqin.

—

Bükür torbasının ağzını birdən,
Canlanır, çəliyə söykənib durur.

Yelləyir, çığırır, söyür deyəsən –

Dəvətsiz sərçəni süfrədən qovur.

—

Qalır boğazında qapdığı gilə,
Qaçır pırıltıyla sərçə pərt kimi.

Zəngin ziyafətə baxır həsədlə,
Bu həyat hoqqası başına girmir…

—

Elə insanlar da quşlara oxşar,
Fərqimiz çox deyil qanadlılardan.

Ruzi alan da var, sevilən də var,
Süfrədən qovulan, burunlanan da.

—

Tanrıdır, əlbəttə, ruzi verən də,
Mərhəmət yiyəsi, sevən də tanrı.

Ayrı-seçkiliklər fəqət görəndə,
Gəlir göz önünə torbalı qarı…

31. 12. 2020, Samara