(1928-2002)

Söz-söhbət kəsilmir iki əsrdir —
Kitablar, kinolar və abidələr…

Suvorov! Suvorov! Kimdir o, nədir?

Maxno özü ondan əfəl deyildi…

 +

Bəxti gətirirdi, elə onunçun,

Fəxri, təkəbbürü həddini aşdı.

Edama apardı  o, Puqaçovu,

Kəsdi Türkiyədə, Polşada asdı.

 +

Ordu qarət edir – tatar yalandır,

Hərçənd qayda vardı – təbil çalınır,

Qoşun təpik döyür, bayraqlar öndə,

Və feldmarşalların ekipajları.

 +

Şeypur inandırır: qorxma güllədən,

Süngünün önündə düşmənin aciz.

Başını toyuqlar kimi yellədən,
Bədbəxt mujiklərsə gedir əlacsız.

 +

Gedir Feofanlar, Karplar, Zaxarlar,

Var ayaqyalını, ayaqqabılı.

Bu hərb xoruzunun dalınca qalxar,

Karpatı aşarlar, keçərlər Alpı.

 +

İsveçrənin qarı, küləyi döyən,
Binəvalar bilmir hələ vaxt olar,

Əvəzi kimi bu qələbələrin,

Moskva verilər və yandırılar.

ruscadan tərcümə

05-06. 03. 2025, Samara

QEYD:

“Hərb xoruzu” (orijinalda – «очаковский петух») – hərbi yürüşlər zamanı feldmarşal Suvorov xoruz kimi banlayaraq döyüşçüləri oyadırmış

++++++++++++++++++++
Два столетия разговоров –
Книги, памятники, кино…
Всё – Суворов! А что – Суворов?
Полководец-то был с Махно… Читать далее →