Dağ ürəyə çəkilər,
Ürək dağa ucalar.
Burda dağ ürəklilər,
Ürəyi dağlılar var.
Adlar daşa gömülür,
Qalib də, məğlub da bir.
Zəfər deyil hər ömür,
Hər məzarsa zirvədir.
07.09. 06 Ərəbqardaşbəyli
Dağ ürəyə çəkilər,
Ürək dağa ucalar.
Burda dağ ürəklilər,
Ürəyi dağlılar var.
Adlar daşa gömülür,
Qalib də, məğlub da bir.
Zəfər deyil hər ömür,
Hər məzarsa zirvədir.
07.09. 06 Ərəbqardaşbəyli
Bir məktub bir dünya veribdir ona,
Səadət – ölçüsüz, kağızsa kiçik.
Baş vurub həyəcan dalğalarına,
Zərfi yelkən kimi açır tələsik.
Bəlkə dağlar yıxar güclü qolları,
Bir parça kağızı tuta bilməyir.
Bəlkə də sətirlər vüsal yolları,
Büdrəyir, mənzilə çata bilməyir.
Oğlanın arzusu, istəyi gəlib,
Bir parça kağızda nələr var, nələr…
Məktub yox, bir qızın ürəyi gəlib,
Sinə tək titrəyir, çırpınır əllər…
Kağız adisə də, adiləşərmi,
Sətir cərgələrdə boy atan istək?
Bir dünya sevincin səbəbi kimi,
Bəlkə də bir ömür əzizlənəcək…
29 oktyabr 1974, Ərəbqardaşbəyli
Emili DİKİNSON
If I can stop one heart from breaking
Qırılmağa mən əgər qoymaramsa bir ürəyi,
Keçirmərəm deməli ömrü hədər.
Ya verib çiynimi yük altına olsam gərəyi
Birinin, — qəlbini tərk etsə kədər,
Və bir zərif birəbitdən quşunu qayğılayıb,
Yuvaya qaytarıb qoyarsam əgər,
Keçirmərəm deməli ömrü hədər.
1864
Tərc.: 08.03.1984 Moskva
Unutduq bu küsü haçan başlanıb,
Unutduq bu kinin neçə yaşı var.
Nəsil nəcibliyi, kök qədimliyi,
Bu tarix yanında bəlkə heç nədir
Bizi zəfər kimi qürrələndirir,
Azarlı duyğu ki, enib ürəyin
Dərinliklərinə orda şərab tək,
Qıcqırır, tündləşir. Nə qədər içək,
Doymuruq. Bu nemət tükənir nə də…
12-14.07.08, Samara
Tünd şərab kimidir o vaxtlar həyat,
Gün keçmir – içilir, qaynadır qanı.
Sevgi, donkixotluq – gülür camaat.
Bu meyi tərgitmək, həyatı yəni,
Tərk etmək istəyi sarsıdır canı –
Başını divara vurmağın gəlir.
Ya da xəyalında açdığın atəş,
Beynini dağıdır, sinəni dəlir.
Addımınsa ürkək, yerişin yavaş,
Öz ürək səsin də doğurur təlaş.
Çənəsi çəlikdə, gözü sulanan,
Günləri su kimi içib dolanan,
Qocalar görürsən – başın hərlənir…
iyun – 5iyul 2008, Samara