İçilməz və keçilməz dənizin qırağında,
Durdum, üzüm, saçlarım islandı dalğalardan;

Uzun al şüaları yanırdı günbatarda

Ölən günün; küləyin səsindən qəm yağırdı.

+

Sahilə yönəldilər küylü qağayılar da,
“Əfsus” – dedim, doludur həyatım ağrılrla,
Meyvəni, qızıl dəni görən kim yığa bilər

Əzabla becərilən barsız bu tarlalarda!”

 +

Dəlmə-deşiklənibdir, atmışam nə qədər tor,

Sonuncu dəfə hərçənd yenə onlarıı atdım,
Gözləyirəm nə olur indi işin axırı.

 +

Birdən, ah! Qəfil uğur! Gözüm önündə, budur,

Əzablı keçmişimin qapqara sularından

Gümüşü əzəməti bəyaz bədənin çıxır.

ilk nəşri – 1877

ingiliscədən tərcümə

26.04. 2024, Samara

QEYD:

vita nuova – yeni həyat

+++++++++

 OSKAR WILDE

Vita Nuova

 I stood by the unvintageable sea
Till the wet waves drenched face and hair with spray;
The long red fires of the dying day
Burned in the west; the wind piped drearily;

And to the land the clamorous gulls did flee:
‘Alas!’ I cried, ‘my life is full of pain,
And who can garner fruit or golden grain
From these waste fields which travail ceaselessly!’

My nets gaped wide with many a break and flaw,
Nathless I threw them as my final cast
Into the sea, and waited for the end.

 

When lo! a sudden glory! and I saw
From the black waters of my tortured past
The argent splendour of white limbs ascend!