Архивы

HERMAN HESSE. SOLĞUN YARPAQ

Фев8

hesse-13044-portrait-medium
Hər çiçək can atar meyvə olmağa,
Açılan hər səhər axşama dönər,

Yox bu yer üzündə əbədi heç nə,  

Nə varsa, həmişə dəyişər, axar.
—

Eləcə sonu var gözəl yayın da,

Aləmi bürüyər xəzəl haçansa.

Yarpaq, döz sınağa, həqir dayan sən,

Külək qoparanda səni budaqdan.

—

Düşmə müqavimət fikrinə, oyna,

Başıına gələnlə  qayğılan nə də,

Səni qıran külək sonra bəlkə də,

Evə doğru səni yürüdər yenə.

1913

almancadan tərcümə

08.02. 2021, Samara

WELKES BLATT

Jede Blüte will zur Frucht,
Jeder Morgen Abend werden,
Ewiges ist nicht auf Erden
Als der Wandel, als die Flucht. Читать далее →

HERMAN HESSE. GECƏ

Фев7

hesse-13044-portrait-medium

Açdıım pəncərəmi, söndürüb şamı,
Axıb gəldi Gecə otağa qəfil.

Aldı ağuşuna, dedi qardaşın
Bil məni indi sən, dostun həm də bil.

—

Sıxar ev həsrəti hər ikimizi,
Bəd yuxu görərik, qorxu yaşarıq.

Ata evimizə aparar bizi

Şirin xatirələr, pıçıldaşarıq.

1907

almancadan tərcümə

07.02. 21, Samara

Nacht (1907)

Ich habe meine Kerze ausgelöscht;

Zum offenen Fenster strömt die Nacht herein,

Umarmt mich sanft und läßt mich ihren Freund

Und ihren Bruder sein. Читать далее →

HERMAN HESSE: DUMANDA

Фев6

hesse-13044-portrait-medium

Dumanda gəzməkdə qəribəlik var!

Daşın da, kolun da təkdir hər biri.

Baxıb bir-birini görmür ağaclar,
Dumanda hər şeyə təklik üz verir.

—

Doluydu dostlarla dünya bir zaman

Onda işıqlıydı mənim də ömrüm

İndi həndəvəri bürümüş duman,
Nə qədər baxasan, kimsə görünmür.

—

Əlbətttə, Torana nabələd insan,
Uzaqdır müdriklik mərtəbəsindən.

Nə görər, nə duyar onu hamıdan,

Duman ayrı salır, təkləyir həm də.

—

Dumanda gəzməkdə qəribəlik var!

Təklik və tənhalıq elə həyatdır.

Biri digərindən xəbərsiz yaşar,

Hamı tək və tənha, hamı da yaddır.

1906

almancadan tərcümə

06.02. 2021, Samara

Im Nebel

Seltsam, im Nebel zu wandern!
Einsam ist jeder Busch und Stein,
Kein Baum sieht den andern,
Jeder ist allein.

—

Voll von Freunden war mir die Welt,
Als noch mein Leben licht war;
Nun, da der Nebel fällt,
Ist keiner mehr sichtbar.

—

Wahrlich, keiner ist weise,
Der nicht das Dunkel kennt,
Das unentrinnbar und leise
Von allen ihn trennt.

—

Seltsam, im Nebel zu wandern!
Leben ist Einsamsein.
Kein Mensch kennt den andern,
Jeder ist allein.

RAYNER MARİA RİLKE. ŞAİR

Фев5

rilke-rainer-maria (1)

Məndən uzaqlaşıb, Saat, gedirsən,

Məni qanadınla yaralayaraq.
Təkcəyəm: neylərəm dil-ağızla mən?

Gecəmlə  neylərəm? Gündüzümlə  ya?

—

İndi nə evim var,  sevgilim nə də,
Nə elə torpaq var yurd deyə bilim.

Nəyə ki, özümü  həsr elədim mən,
Varını artırdı, məni xərcləyib.

1905

almancadan tərcümə

04-05.02. 21, Samara

Der Dichter

Du entfernst dich von mir, du Stunde.
Wunden schlägt mir dein Flügelschlag.
Allein: was soll ich mit meinem Munde?
mit meiner Nacht? mit meinem Tag? Читать далее →

RAYNER MARİA RİLKE: «TANRIM, NEYLƏYƏCƏKSƏN, ÖLÜB GEDƏRƏMSƏ MƏN?

Фев4

rilke-rainer-maria (1)

Tanrım,  neyləyəcəksən, ölüb gedərəmsə mən?

Mən sənin piyalənəm (haçan çiliklənərəm?)

Mən sənin cövhərinəm (haçan çirkə dönərəm?)

—

Mən sənin surətinəm, niyyətin, əməlin həm,

Itər sənin də mənan, mənim ömrüm bitincə.

—

Gedərəm, nə ev qalar, nə ocaq yanar gecə,
Xoş söz eşitməz gələn, xoş üz görməz boylanan,

Məxmər sandallarını  yorğun ayaqlarından,
Necə ki, çıxarırsan, atılaram eləcə.

—

Gen-bol əban sürüşdü, çiyinlərindən endi…

Pərqu istiliyinə mənim yanaqlarımın,
Qonar sənin Baxışın, nə qədər ki, mən varam,

Ölərəmsə, dolaşar, gəzib məni arayar –

Qürub çağı yetişər uzaq və yad diyara,

Soyuq daşların üstdə diz çöküb qalar indi.

—

Tanrım, neyləyəcəksən? Həyəcan içindəyəm…

26.09. 1899, Berlin-Schargendorf

 

almancadan tərcümə

03-04.02. 2021, Samara

 

Was wirst du tun, Gott, wenn ich sterbe?

Was wirst du tun, Gott, wenn ich sterbe?
Ich bin dein Krug (wenn ich zerscherbe?)
Ich bin dein Trank (wenn ich verderbe?) Читать далее →

RAYNER MARİA RİLKE. PAYIZ GÜNÜ

Фев2

rilke-rainer-maria (1)

Tanrım, zaman yetişdi. Bu yay yaman uzandı.

Daha kölgələrini günəş saatına sər,

Başını küləkərin burax,  gəzsin düzəndə.

—

Sonuncu meyvələri saxla hələ budaqda,

Bir cüt güney günüylə onlara möhlət artır,

Yetişdir, yetkinliyə payız barını çatdir,
Şirəsi qatılaşsın, versin tünd şərab dadı.

—

Kimin ki, evi yoxdur, daha çətin tikilə,

Kimə təklik üz vetib, ömrü keçər beləcə,

Uzun məktublar yazar, oxuyar, yatmaz gecə.

Xiyabanda gəzinər, gedər belədən-belə,

Qayğılanar ürəyi yarpaqlar töklüncə.

21 sentyabr 1921, Paris

almancanda rərcümə

02.02. 21, Samara

Herbsttag

Herr, es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren lass die Winde los. Читать далее →