İsti nə gözəlmiş sentyabrda!
Yaydakı istidən deyil bu isti.
Nə təngiyir nəfəs, yandırır nə də,
Göyçək buludludur başımın üstü.
+
Havadan gülşərab ətri duyuram,
Dərəcə otuz ya otuza yaxın.
Doyub-dolanmaran, nə qədər vuram,
Başım yerindədir, kefimsə yaxşı.
+
Yaş da bu havada öz yaşım deyil,
(Mən bu möcüzəylə cavanlaşmışam.)
Otuzdur… uzağı üstə gəl beş il,
Gör nə hünərliyəm düşəndə axşam…
+
Sümüyüm isinib, qaynayır qanım,
Kim belə istidən inciyə bilər?
“Jarko!” – inləyərək nazlı bir xanım,
Açıldı sonuncu düyməyə qədər…
24. 09. 2025, Samara






